ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γεια σας!Η ιστορια μου εχει ως εξης:ειμαι παντρεμενη με ενα γιο 2 χρονων και μενουμε στο εξωτερικο.Τα οικονομικα μας ειναι σε δυσκολη κατασταση καθως εγω δουλευω λιγες ωρες για να προσεχω το παιδι μας και ο αντρας μου ανοιξε προσφατα επιχειρηση δικη του και δεν εχει ορθοποδησει ακομα.Κοινως προσπαθουμε να την παλεψουμε μονο με τον δικο μου χαμηλο μισθο.Σε μια προσπαθεια να ανακαμψουμε σκεφτηκαμε να προσκαλεσουμε ενα ζευγαρι να ερθει να μεινει μαζι μας ωστε να μοιραζομαστε το νοικι και τους λογαριασμους.Ο αντρας θα βοηθαει στην επιχειρηση του αντρα μου και η κοπελα θα κραταει τον μικρο καποιες ωρες για να μπορεσω να αυξησω τις ωρες εργασιας μου.Τα οικονομικα μας δε μου επιτρεπουν την ιδεα του παιδικου σταθμου γιατι ειναι ολοι ιδιωτικοι και τα χρηματα δε φτανουν,οποτε η κοπελα ειναι μια πιο οικονομικη λυση που θα μου λυσει και τα χερια να πηγαινω πιο πολλες ωρες στη δουλεια.Το ζευγαρι δεχτηκε και μετακομιζει σε μας μεσα στις επομενες μερες.Ομως,ενω ξερω οτι εμεις τους προτειναμε κατι τετοιο και η βοηθεια τους θα ειναι πολυ σημαντικη με προβληματιζει η ολη συγκατοικηση καθως δεν ειμαστε φοιτητες και υπαρχει και ενα μικρο παιδι στη μεση.Δεν ειναι πολυ συνηθισμενο μια οικογενεια να συγκατοικει με ενα αλλο ζευγαρι.Θα χασω την ελευθερια να κινουμαι οπως και οποτε θελω μεσα στο σπιτι μου.Το σαλονι θα μετατραπει σε δικια τους κρεβατοκαμαρα και θα πρεπει να μοιραζομαστε την κουζινα και το μπανιο.Ισως ακουγομαι αχαριστη και εγωιτρια αλλα ηδη με πνιγει αυτη η συμφωνια που εμεις ξεκινησαμε και νιωθω το σπιτι μου σαν κεντρο διερχομενων.δε θα μπορω να κατσω στο σαλονι να δω τηλεοραση και δε ξερω τι θα κανω ολη μερα στη κρεβατοκαμαρα με το παιδι.Αν ειχατε τοσο μεγαλη αναγκη για χρηματα οσοι εχετε ηδη οικογενεια θα τολμουσατε κατι τετοιο;