Θα ειναι αρκετα αμηχανο να μενετε μαζι για μηνες αν στραβωσει καπου το θεμα. Και αν γινει αυτο, μετα το τελος του εξαμηνου θα πρεπει αναγκαστικα να τελειωσει και η συγκατοικηση σας, που σημαινει οτι στην περιπτωση που μεινεις στην πολη θα πρεπει να βρεις αλλο σπιτι με αλλο συγκατοικο. Ως ανθρωπος που ηταν ακριβως στην ιδια θεση με σενα, στην ιδια χωρα με σενα, θα προτιμουσα να φαω αναμμενα καρβουνα παρα να περασω αλλη μια φορα τη διαδικασια ευρεσης νορμαλ συγκατοικου. Στη θεση σου θα καθομουν στα αυγα μου για αυτον τον εντελως πεζο λογο, εκτος πια κι αν ειναι τοσο μεγαλη η ελξη που απο μονη της δημιουργει αμηχανια στη συγκατοικηση.
2.2.2018 | 11:17
Συγκάτοικοι
Πρώτη μου φορά συγκατοικώ με άντρα! Σπουδάζω Σουηδία και μου έλαχε να μοιράζομαι ένα όμορφο διαμέρισμα με έναν πολύ συμπαθητικό και ενδιαφέρον τύπο, ντόπιο περί τα 40. Εγώ στα 26, τελευταίο εξάμηνο μεταπτυχιακού. Τα πάμε πολύ καλά σε θέματα καθαριότητας λογαριασμών και κάνουμε τις καλύτερες συζητήσεις κάτι που δεν περίμενα. Θα κάτσω σίγουρα μέχρι τέλος εξαμήνου και ενώ είναι μονάχα οι πρώτες εβδομάδες έχω συνειδητοποιήσει πως μου αρέσει και καταλαβαίνω πως υπάρχει μία έλξη. Με πιάνω να φλερτάρω και νομίζω πως δεν είναι καλή ιδέα. Αν κάτι πάει στραβά θα χαλάσει η συμβίωση η καθημερινότητα και θα χει αντίκτυπο στα μαθήματα μου. Το αφήνω να κυλήσει και όπου βγει? Περιμένω μέχρι τέλος εξαμήνου? Από τη πλευρά του δεν με φέρνει σε δύσκολη θέση κανένα χοντρό πέσιμο κτλ. Είναι αυτή η σεξουαλική ένταση που μπορεί κ να'ναι στο μυαλό μου ωστόσο με ψιλοβασανίζει. Κανείς με παρόμοια εμπειρία κ πως το διαχειρίστηκε ?
2
