Αν δεν πεις τι είναι αυτό που συμβαίνει στην ζωή σου, δεν μπορούμε να κρίνουμε.Αυτό που με ξενίζει είναι, πώς μπορείς να εμπιστεύεσαι κάποιον που ταυτόχρονα φοβάσαι ότι θα σου κάνει κακό.
15.8.2014 | 02:25
Συμβαινει κατι στη ζωη μου
που θελω να το μοιραστω με καποιον ανθρωπο, να μιλησω γι' αυτο, να παρω συμβουλες. Ο μονος ανθρωπος που εμπιστευομαι σε κατι τετοιο ειναι ο αδερφος μου αλλα, αν του μιλησω, μπορει να εχω ακομη μεγαλυτερα προβληματα, γιατι κατι παρομοιο με ειχε απασχολησει στο παρελθον και μου ειχε κανει πολυ κακο, οποτε τωρα φοβαμαι την αντιδραση του. Θα ηθελα πραγματικα τη γνωμη σας, να μιλησω να τα βγαλω απο μεσα μου και να εχω κι εναν ανθρωπο να συζηταω την κατασταση ή να το κρατησω κρυφο κι ας με τρωει, για να αποφυγω τους μπελαδες. Παιζει να φοβηθει κιολας για μενα και να μιλησει στους γονεις μας, κατι που δε θα ηθελα σε καμια περιπτωση. Εσεις τί θα κανατε στη θεση μου; Ειναι κατι που δεν ειναι επικινδυνο για μενα απλως θα δυσκολευτω να πεισω τους αλλους στην παρουσα φαση, θα πρεπει να εμπιστευθουν το ενστικτο τους και φοβαμαι οτι δε θα ειναι καλο...
1
