ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ό,τι είναι οι ρυτίδες για τον άνθρωπο, είναι οι δακτύλιοι για τους κορμούς των δένδρων: σημάδια του χρόνου. Μια φορά σκέφτηκα μια εικόνα: τον ήλιο τυλιγμένο στις φλόγες κι έναν τιτάνιο κεραυνό να τον σχίζει στα δύο. Φως, φωτιά κι ηλεκτρισμός: ένα. Εκεί που κατατείνει το βλέμμα του ανθρώπου: στο φως. Εκεί που παλεύουν τα δένδρα και τα φύλλα να βρεθούν: στο φως. «Άνοιξη» σημαίνει «άνοιγμα». Η Φύση ανοίγεται, τα μάτια ανοίγουν και γίνονται μπουμπούκια- και τα μπουμπούκια γίνονται μέλι με την βοήθεια της μαμής που λέγεται «μέλισσα». Πόσες φορές έχω ευχηθεί, κάποια να φιλούσε τα μάτια μου και τα χρώματά τους να μπλεκόντουσαν με τα δικά της!Κι όπως οι μέλισσες βοούν χαρούμενες στα χρώματα της γύρης, έτσι θα ήθελα να έκανα παιδιά και να γελούν στα χώματα της φύσης. Και το περίεργο είναι πως η ψυχή μου είν’ επίσης θλιμμένη και κρυφή και παγωμένη, καθαρή σαν πάγος του Βορρά. Δεν με πειράζει το μοιραίο, ούτε το κάτι τραγικό- γιατί οπόταν βλέπω τ’αστέρια στην νυχτιά, ξέρω πως βλέπω τον εαυτό μου: τα ίδια στοιχεία που φτιάξανε το Σύμπαν, έφτιαξαν και τα μάτια μου, που τώρα βλέπουνε το Σύμπαν. Όσο έχεις το βλέμμα στο Σύμπαν, η αιωνιότητα περνάει σαν φίλη από μπροστά σου, παρέα με τους Θεούς.For as long as the grass growsFor as long as the stream flowsAnd the sun shines down unto usOnly they who walk the clouds knowFor how long the wind blowsAnd the sky is blue above us…-Δρυς.Υ.Γ.: 13.000 δρύες 300-400 ετών κατακόπηκαν για να χτιστεί η παναγία των παρισίων. Ένα οικολογικό/θρησκευτικό έγκλημα που πέρυσι βρήκε την δικαίωσή του. Το ίδιο κι ο Παρθενώνας: ξεκοίλιασαν ολόκληρο νησί (Πάρο) και βουνό (Πεντέλη) κι αποψίλωσαν τον μεγαλύτερο λόφο της Αθήνας για να χτίσουν πάνω του τον εγωισμό τους με χρήματα από λύτρα. No, thanks.