ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εχω ενα ομορφο συναισθημα μεσα μου. Νιωθω καλα με τον εαυτο μου. Επιτελους τα βρηκα με τον εαυτο μου. Ειμαι 23 ψηλος ομορφος με ωραια ματια, επρεπε να περασουν 23 χρονια για να το καταλαβω. Παντα κατι δε μου αρεσε πανω μου. Τη μια νομιζα οτι ημουν πολυ ψηλος και ενιωθα αγγουρι. Την αλλη δε μου αρεσαν τα καταγαλανα ματια μου και ηθελα να εχω καφε οπως οι περισσοτεροι. Την αλλη δε μου αρεσαν τα χειλια μου επειδη ειναι μεγαλα. Μα ποσο χαζος ημουν; Εχασα πολυτιμα χρονια σε βλακειες. Πολλες φορες κοπελες με φλερταραν μεσα στα μουτρα μου κι εγω επειδη ειχα κομπλεξ με τον εαυτο μου, τις απομακρυνα με εμμεσο τροπο. Ειμαι βλακας. Αντι να χαιρομαι που εχω καταφερει τοσα σε μικρη ηλικια και εχω ζησει τοσο ωραια χρονια (περασα στο πανεπιστημιο, δουλευω και ζω μονος, σε λιγο παιρνω πτυχιο, μεγαλωσα σε μια πολυ ομορφη και δεμενη οικογενεια) ολο κατι μου εφταιγε. Φιλους δυστυχως δεν εχω πλεον γιατι απλα χαθηκαμε. Δεν εχω μαλωσει ποτε με κανεναν απλα οταν ζουμε σε διαφορετικες πολεις, ειναι λογικο σιγα σιγα να χανομαστε. Με τα παιδια της σχολης δυστυχως δεν υπαρχει συνενοηση. Ουτε στην ωρα που θα βγουμε για καφε δε τα βρισκαμε. Απο αναγκη μερικοι κρατησαν ακομα επαφες. Αλλα δε θελω να γινω σαν αυτους που κοροιδευω, που με νυχια και με δοντια κρατιουνται σε παρεες, παρολο που ξερουν οτι δε ταιριαζουν. Εχω ενα ωραιο προαισθημα οτι ολα θα πανε καλα απο εδω και περα. Δε ξερω αν ειναι ιδεα μου, αλλα νιωθω οτι τα καλυτερα ερχονται!!! Θελω πολυ να κανω για πρωτη φορα σεξ. Οχι για να ξεφορτωθω επιτελους την παρθενια μου αλλα για να νιωσω επιτελους αυτη την ευχαριστηση. Βλεπετε περα απο τις ανασφαλειες, ημουν παντα και ρομαντικος. Σε τελειως λαθος εποχη προσπαθω να βρω τον ερωτα που θα γινει αγαπη. Βαρεθηκα να περιμενω. Οποια μου αρεσει και της αρεσω, θα το προχωρησω. Βαρεθηκα να περιμενω την τελεια, που στο κατω κατω δεν υπαρχει. Ουτε εγω ειμαι τελειος. Πρεπει να καταλαβω επιτελους οτι δεν ερχονται ολα με προγραμματισμο. Πολλα πραγματα στη ζωη ερχονται οταν αφεθεις και αφησεις τη ζωη να σε παει οπου θελει. Τα καλυτερα μου χρονια τα περασα οταν απλα δεν ειχα προγραμμα. Απο το λυκειο και μετα νομιζα οτι ολα ερχονται με προγραμμα και δουλεια. Δηλαδη, με προγραμμα και διαβασμα θα περασω στο πανεπιστημιο, με προγραμμα και διαβασμα θα το τελειωσω, με σκληρη δουλεια θα δουλευω για να πληρωσω νοικι και λοιπες υποχρεωσεις. Θελω για μια φορα στη ζωη μου να μην εχω προγραμμα και να χαρω τη ζωη μου. Φοιτητικη ζωη εζησα ευτυχως. Ξενυχτησα, ηπια, καπνισα αλλα λογω της σχολης και των υποχρεωσεων δεν αφησα τον εαυτο μου να φλερταρει. Ειχα και ανασφαλειες και αλλα μυαλα πριν 5 χρονια. Αλλαξα και ευχομαι να αλλαξει και η ζωη μου. Ευχομαι ολα να πανε καλα για ολους απο εδω και περα, μακρια απο σκοταδια του παρελθοντος!!!