ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όπως λέει και ο τίτλος, αν οι γονείς μου κάνουν κάτι πχ ανήθικο, εγώ νιώθω να με επηρεάζει βαθιά, λες και το έκανα εγώ. Οι επιλογές τους είχαν και έχουν αντίκτυπο πάνω μου, ενώ είμαι ενήλικη. Φταίω εγώ ή κοινωνία ή και τα 2; Πχ αν ο γονιός σου κάνει φόνο είσαι ή όχι το παιδί του φονιά όπως συνέβαινε στην κλειστή κοινωνία που μεγάλωσα το ‘90; Από την άλλη ακόμα και αν η κοινωνία το λέει, εάν μέσα μου ξέρω πως είναι αθώοι δεν θα με ενοχλεί. Και το αντίθετο εάν η κοινωνία πιστεύει πως είναι έντιμοι, εμένα θα με ενοχλεί να γνωρίζω πως δεν είναι. Δεν αρκεί δηλαδή μόνο η καλή εικόνα στην κοινωνία, αλλά είναι σαν να τους θεωρώ προέκτασή μου και η συνείδησή μου προβάλλεται πάνω τους. Πιο έντονα σε μικρότερη ηλικία, αλλά δεν έχει σταματήσει αυτό τελείως.Τα λάθη τους με ενοχλούν, και ίσως να φέρονται και κείνοι με τον ίδιο τρόπο σε μένα. Πως σταματάει αυτό; Ποιος είναι ο πιο γρήγορος τρόπος συναισθηματικού απογαλακτισμού από τους γονείς; Ευχαριστώ!