22.4.2022 | 19:34
Συνεχίζεται...
Μερικές φορές η γλώσσα αγάπης δεν είναι μόνο τα λόγια είναι και ότι μας κατακλύζει και νιώθουμε μέσα μας σαν σεισμό σαν ταραχή δεν έχουμε συνηθίσει να μεταφράζουμε οι άνθρωποι από κάποιον άλλον ,όλα κινούνται στη σφαίρα της φαντασίας μας. Οι άνθρωποι που κλαίνε μέσα τους βουβά όταν αισθάνονται πως κατακλύζονται από συναίσθημα, είναι κι εκείνοι που με τίποτα δε θέλουν να σε φέρουν σε δύσκολη θέση. Δεν ξέρεις όμως, τι μπορεί να έχουν τραβήξει και να μην το έχουν μοιραστεί μαζί σου, μόνο και μόνο για να μη νιώσεις άβολα. Δεν το κάνουν επίτηδες, ούτε για να τραβήξουν την προσοχή. Έχουν τη συναισθηματική νοημοσύνη ένα τσικ πιο ψηλά κι η σύνδεση με όσα αισθάνονται μεταφράζεται με εσωτερικό πόνο ψυχής .
Θα βρεθω εκεί που η πίσσα του σκότους και της δυσκολίας θα τα έχει καλύψει όλα. Όσο ευαίσθητος είμαι τόσο παγετός μπορεί να φαίνομαι . Δεν ξέρω πονάω μέσα μου και ολοένα και περισσότερο.
Πάμε στο ζουμί, σ’ αυτό που μας καίει και μας τρώει. Ωραία η ανάλυση, η επεξήγηση κι όταν είσαι έξω από τον χορό καλά τα λες, όταν μπαίνεις μέσα και μένεις χωρίς να ξέρεις τα βήματα, όμως, τι κάνεις; Αντιμετωπίζεις καταστάσεις που δεν περίμενες ή τουλάχιστον τις περίμενες ελαφρώς πιο διαχειρίσιμες. Ανάσες! Και ας είναι κοφτές.
Καμία φορά τη λύση τη δίνει το ίδιο το σύμπαν. ... Αν και άρχισα να το φοβάμαι για τις τελευταίες εκπλήξεις του ..
...
0