28.9.2020 | 00:57
Συνειδητοποίησα εντελώς πια...
Πως η ζωή μου έχει μεγαλύτερη αξία από το να κάτσω να βάλω μυαλό σε ένα άτομο που δεν ξέρει να ακούει παρά μόνο να χλευάζει. Αρκετά με την παράνοια. Ασχολήθηκα υπέρ του δέοντος. Σήμερα, αν και αντιμετωπίζω ένα πρόβλημα υγείας από ένα ατύχημα, μπορώ να πω ότι νιώθω πιο ελεύθερη, πιο ελεύθερη εδώ και καιρό. Γιατί το αποφάσισα επιτέλους να κλείσω την πόρτα οριστικά σε ένα τέτοιο άτομο. Μόνο ένα ευχαριστώ θα πω γιατί συνέβαλλε με τη συμπεριφορά του στο να πάρω αυτή την απόφαση. Λυπάμαι που είναι έτσι, χαίρομαι που δεν πρόλαβε να μπει εντελώς στη ζωή μου και να την κάνει ακόμα πιο άνω κάτω. Κι εγώ ως άλλη αφελής και ευκολόπιστη, θα έκανα ότι ήθελε, για να νιώθει όμορφα, χωρίς να κοιτάζω πως νιώθω εγώ και πως το μόνο για το οποίο ενδιαφέρεται είναι η πλάκα του και η επιβεβαίωση (μόνο όταν την έψαχνε φερόταν καλά κι όταν την έπαιρνε άλλαζε εντελώς συμπεριφορά). Αυτή τη φορά τελείωσε οριστικά. Τέρμα οι προσβολές, τέρμα να προσπαθώ να καταπιέσω τον εαυτό μου για να νιώσει όμορφα, αρκετά υπέσκαψε τη ζωή μου, αρκετά με χειρίστηκε, αρκετά έτρεχα κάθε τρεις και λίγο να δω πώς νιώθει και τι έκανα, γιατί έφταιγα πάντα εγώ, αρκετά με κορόιδεψε. Τέλος.
0