ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Απο μικρη ειχα την μητερα μου πολυ ψηλα και την ακουγα σε οτι ελεγε ειδικα για το ντυσιμο μου. Ειχε μαγαζι με ρουχα οποτε ηταν γνωστης και την εμπιστευομουν ''τυφλα''. Οταν πηγα φοιτητρια καταλαβα ποσο λαθος ντυνομουν για την ηλικια μου ! Απο παιδακι ειχα καποια παρπανω κιλα και η μαμα θεωρησε καταλληλο να μην φοραω εντονα χρωματα και στενα ρουχα.. και με τον ορο στενα εννοω στο νουμερο μου.. γιατι παντα μου επαιρνε 1-2 νουμερα μεγαλυτερα για να μην φαινονται κωλοι, κοιλιες και ''πραμματα'', οπως λεει! Και ετσι απο τα 15 μεχρι τα 19 φορουσα μαυρα ρουχα και κυριως κολαν και φαρδιες, μακριες, μπλουζες. Επισης, με ειχε πεισει οτι το μονο μερος που θα μπορουσα να βρω ρουχα στο νουμερο μου, ηταν το μαγαζι της οποτε ντρεπομουν να δοκιμασω οτιδηποτε σε οποιο μαγαζι κ αν πηγαινα με τς φιλες μου.. Ενιωθα τοσο αβολα και ημουν δυστυχισμενη μεσα στην μαυριλα μου, αλλα εκεινη ελεγε οτι αυτα τα ρουχα μου ταιριαζαν. Στα 19 λοιπον ετυχε να παμε σε ενα μαγαζι στην πολη που σπουδαζα και εκεινη την ωρα δεν ειχε αλλους πελατες, οποτε με πολυ πιεση απο τις φιλες μου δοκιμασα μια φουστα (λιγο πανω απο το γονατο και πρασινη) που μου αρεσε. Και μαντεψτε μου εκανε και μου πηγαινε ! Ε αυτο ηταν ! Αρχισα να ντυνομαι, να περιποιουμαι, απεκτησα στυλ, αυτοπεποιθηση και γενικα εγινα αλλος ανθρωπος !Στις γιορτες που γυρνουσα στο πατρικο μου και εβλεπε η μαμα τα ρουχα μου υπηρχε μια τρελη απαξιωση απο μεριας της ! Δεν φορεσα ποτε τιποτα προστυχο ή πολυ κοντο ή γενικα κατι που να ''δειχνει'' πολλα ! Αλλα αυτη εκει ! Με μειωνε συνεχεια, αυτα που φορας ειναι για κοπελες με πιο λιγα κιλα και οι φουστες με μπεζ καλσον δεν ειναι για το σωμα σου, δειχνεις σαν να προωθεις τον ευατο σου κτλπ..Αλλα δεν με ενοιαζε γιατι υπηρχαν αλλοι 10 ανθρωποι (και ο μπαμπας μου μεσα σε αυτους) που ελεγαν το αντιθετο !Πλεον στα 24 μου και χωρις τον μπαμπα μου και τις φιλες μου εχω ξεμεινει με την μανα μου και την πικρα της ! Ολα της φαινονται τρομερα ! Η τιραντα που μπορει να φανει απο το σουτιεν μου, οτιδηποτε ειναι λιιγο πιο εφαρμοστο στην κοιλια και στον πισινο μου, οι φουστες που δεν ακουμπανε το γονατο και καθε φορα (σπανια πλεον) που βγαινω με τους ελαχιστους φιλους που εχω εδω, θα με κανει ενα με το πατωμα οταν την ρωταω πως σου φαινομαι ? Σταματησα να την ρωταω, αλλα εκεινη συνεχιζει τα σχολια της, οπως και σημερα.. Φορεσα ενα ασπρο μπλουζακι που εχει ενα δεσιμο μπροστα και μια φουστα αερατη μεχρι το γονατο μαυρη, που εχει ενα σκισιμο, το οποιο εχω ραψει, προκειμενου να γλιτωσω τα σχολια της μανας μου και μολις εκατσα στον καναπε να βαλω τα παπουτσια μου, στεκεται απο πανω μου και μου λεει : Το ξερεις οτι απο εδω βλεπω το σουτιεν σου ? Ε δεν αντεχω αλλο, τα μισα μου ρουχα τα εχω δωσει ή δεν τα φοραω γιατι οταν τα βλεπει παθαινει εγκεφαλικο. Εχτες βιαζομουν να παω στη δουλεια και εβαλα μια φαρδια φουστα μεχρι τον αστραγαλο και ενα μαυρο μπλουζακι κοντομανικο και ενθουσιαστηκε ! Εγω ενιωθα σαν να ειμαι ενα βημα πριν τον μοναχισμο και πραγματι με βλεπει η αδερφη μου και μου λεει πως εισαι ετσι ? Εκκλησια θα πας ? Επιπλεον περνωντας ο καιρος δεν λεει απλα κατι και τελειωνει εκει με λιβανιζει συνεχεια, αν θες να φορας τετοια ρουχα να χασεις κιλα και εχεις θεματα με τον εαυτο σου για αυτο ντυνεσαι ετσι και φαινεσαι σαν απελπισμενη για προσοχη και αλλα πολλα ! Σιγα σιγα γινομαι οπως ημουν στο λυκειο και εχω κανει πολυ δρομο απο τοτε για να παει χαμενος..Συγνωμη για το μεγαλο κειμενο.