ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τελικα εμεις οι ανθρωποι ειμαστε πολυ περιεργα πλασματα.Ισως και τα πιο περιεργα πλασματα που υπαρχουν σε ολο το ηλιακο συστημα.Οταν εχουμε αυτο που θελουμε δεν νιωθουμε τελικα 'ολοκληρωμενοι' και οταν το χασουμε νιωθουμε κενοι και κομματια. Οταν δεν θελουμε κατι πολυ δεν του δινουμε σημασια και οταν το χασουμε χανετε ταυτοχρονα και η γη κατω απο τα ποδια μας. Αρνηση ευκαιριων η απλως το ξερο μας το κεφαλι?Και σκεφτομαι πως τωρα που τον εχασα τον θελω οσο τιποτα αλλο.Οταν ομως τον ειχα δεν σημαινε και πολλα για εμενα.Και επειδη ολοι μας ξερουμε και εχουμε ζησει αυτο το σκηνικο πως πρεπει πλεον να λειτουργουμε ρε παιδια?Οταν ζουμε κατι να του δινουμε τα παντα η να λειτουργουμε οπως μας βγει και μετα να χτυπαμε το κεφαλι μας στον τοιχο?Μηπως τελικα με καθε καινουργιο ατομο ειμαστε ερωτευμενοι και ειτε δεν το ξερουμε ειτε δεν θελουμε να το ξερουμε.....?Αλλιως δεν θα καναμε θεμα την ολη ιστορια.....