Αυτο που σκεφτηκα διαβάζοντας τα γραφόμενά σου ειναι: "παρηγορια στον αρρωστο μεχρι να βγει η ψυχη του"....Κι αν δεν κατανοεις αυτο το γνωμικο, τοτε να στο πω λαϊκα,χυμα και τσουβαλατα οτι η επιλογη σου να εισαι με ενα "πρεζονι" υποδηλωνει ξεκαθαρα οτι εψαχνες καποιον/α, να βρισκεται σε χειροτερη κατασταση απο εσενα(αφου η ιδια σου η μητερα συνεχως σε υποβιβαζει και νιωθεις αναξια)προσπαθώντας έτσι ν'απο-δειξεις οτι αξιζεις.Τουτεστιν, να'χαμε να λεγαμε..Αν θες τη γνωμη μου,οσο θα εχεις στη ζωη σου ατομα αδυναμα, εθισμενα,εξαρτημενα κι ανημπορα απο οτιδηποτε,οπως ειναι ενα πρεζονι,νομιζοντας μεσα σου οτι εισαι η μητερα Τερεζα και οτι τα καθοδηγεις, τοσο θα αποδυναμωνεσαι, καλυπτοντας τις δικες σου αδυναμιες και δινοντας στους αλλους το δικαιωμα να σε "χειριζονται" και να σε "μεταχειριζονται"|.
4.1.2016 | 19:13
Τα φαινόμενα απατούν
Καλησπέρα. Ο λογος που γράφω ειναι για να μάθουν ορισμένοι οτι τα φαινόμενα απατούν ! Ειμαι σε μια σχεση με ενα πρεζακι , καθε φορα που τυχαίνει κ βλεπω γνωστούς μου προφανώς κ κόβουν λάσπη κ δε επιθυμούν να βγαίνουμε πλεον, τους τρομαζει βλεπεις , με θεωρούν ύποπτη κ άτομο του υποκόσμου. Στη σχολη μου δε μπορω να πω οτι ειμαι κοινωνική το αντίθετο μαλλον,κανω με ελάχιστα άτομα παρέα ομως δεν επιδιώκω κ εγω τιποτε περιςςοτερο κ τιποτε λιγότερο, δεν υπαρχει κοινό σημείο αναφοράς. Τις βρίσκω πολυ ανώριμες κ επιπόλαιες να συζητάνε ολη την ωρα για επιφανειακά θέματα , μετα ζήλια κ ανταγωνισμός. Αχ αυτος ο ανταγωνισμός κ η ζήλια πληγώνει ιδίως οταν την εχεις απο παντού απο την οικογένεια σου , τη σχεςη σου κ τη κολλητή σου. Μπορω να πω οτι το περιβάλλον μου ειναι αποπνικτικό έως κ εμετικό , με μια μάνα να με υπονομεύει , να με βρίζει κ να με χτυπάει στην αχίλλειο πτέρνα μου αμα τολμήσω να πω το δίκαιο σε μια περιπτωςη , τοτε αρχιζω κ λυγίζω κ με πέρνει η μπαλα απο κατω , μου κοπανάει που δεν εχω σχεςη , κολλητές , φίλους κ τη κολλητή που εχω παλι τη βρίζει , κανενας πια δε τις κανει... Μπορω να πω οτι υπήρχουν άτομα σε ερωτικο επίπεδο ομως δε θελω να κανω σχεςη. Μετα με λεει άχρηστη κ ηλίθια , παρόλα αυτα εχω καταφέρει να καρδισω αρκετούς καθηγητές με την αντιληπτική μου ικανότητα. Κανω μια αρχη κ μου κόβει τα πτερα. Οχι δεν ειμαι δυνατή σε αυτη τη φαση κ το εκμεταλλεύεται με ισοπεδώνει , ξεσπάει πανω μου κ οταν με βλεπει κ λυγίζω γελάει κ χαίρεται , ηρεμεί οταν με βλεπει να πονάω κ αυτο το βρίσκω τελείως αρρωστημένο , πλεον δε μιλαω κανω υπομονή , ομως τα χτυπήματα που δέχομαι ειναι απανωτά, κάποιος μπορει να με βλεπει δυνατή , αυστηρή κ τυπική ,οπως με βλεπει η κολλητή μου , η οποια δε ξερει τι γινεται στην οικογένεια μου κ ουτε καταλαβαίνει τι παιζει... Κανενας δεν εχει διερωτηθει γιατι με τον πρεζακι; Γιατι απλα τη βοηθάω να ξεμπλέξει της ειμαι στήριγμα της κ ειναι το στήριγμα μου που δεν ειναι κανενας αλλος , ακομα κ η ´η ίδια η οικογένεια με εχει προδώσει , ειναι η τελευταια μου ελπίδα ! Για αυτο μη κρίνεις τα φαινόμενα πρώτα προσπάθησε να τα κατανοήσεις!
1