12.12.2015 | 00:21
Τα καλά νέα
Ο πατέρας μου γλίτωσε την ηλεκτροπληξία. Τα κακά, μπορεί να χάσει την δουλειά του μετά το συμβάν στη δουλειά. Αυτή την στιγμή δουλεύει μόνο εκείνος. Πρέπει να βρω κι εγώ άμεσα δουλειά μόλις τελειώσω την πρακτική και τι θα γίνει δεν ξέρω. Επιπλέον, έχω ξεχάσει τι θα πει ανεμελιά. Εντάξει, μου αρέσουν οι ευθύνες γιατί όποιος έχει την ευθύνη είναι ελεύθερος... νόμιζα. Εγώ πνίγομαι και δεν έχω τίποτα καλό να δώσω σε κανέναν. Δεν ξέρω πως να ηρεμήσω. Θέλω να μην σκέφτομαι, να μη νιώθω και να μου βρει άλλος τις λύσεις. Το χειρότερο απ' όλα είναι αυτή η έλλειψη νοήματος και στόχων. Απλά μια μέρα παραπάνω ζω. Έτσι, λες και είναι η ζωή άλλου, να τελειώνει ο χρόνος μου και να πεθάνω. Δεν μ' αντέχω έτσι.
