27.5.2012 | 03:12
ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ...
Δεν θα κανω παιδια... θα τα διδασκω ο,τι καλυτερο μπορω κ θα τα λατρευω παντα... Δεν θα παντρευτω... ο ανδρας μου ειναι ηδη σε αλλη σχεση... Δεν ειμαι υγειης απο παιδι... μαζευονται και νεα συνεφα στον οριζοντα μετα απο ενα κικεωνα ασχημων συνθηκων που με εφτασαν σε ακραια φθορα.... Δεν θα εχω ποτε δικο μου σπιτι... ειμαι μελος της "καταραμενης" γεννιας των 30αρηδων που οσο κ αν προσπαθουν εντος των οριων της χωρας που αγαπουν να μισουν, δν εχουν προκοπη ως προς τα υλικα... Δεν θα κανω πολλα ονειρα μου πραγματικοτητα... Και δεν εχω τιποτα... ελα ομως που ακομη βρισκω νοημα... και ας με κοιτανε τα ματια του κοσμου, εγω σηκωνω τους ωμους. Και οταν γυριζω σπιτι, με περιμενει ο μικρος, λευκος μου γατος για να τριφτει στα ποδια μου... και θα ακουμε παρεα electric blues, acid folk & psychedelic prog κοιτωντας το ταβανι... και κατα μια εννοια, νιωθω απλα καλυτερα... γιατι ετσι ειναι... για μενα.. αφιερωμενο σε οσους δεχονται (κ ποτε αμαχητι) τη ροη των πραγματων... μαζι με το παρακατω κομματι που με κανει να κλαιω σαν μικρο κοριτσακι.... ξανα και ξανα... γιατι ετσι ειναι.... http://www.youtube.com/watch?v=yYjTDaG-mWA