ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το γνωρίζουν, ασφαλώς, στην κυβέρνηση ότι οι μνημονιακές δεσμέυσεις συνεπάγονται βαρύ πολιτικό κόστος και εύλογα αναζητούν τρόπους να το μειώσουν. Κι αν στις περιπτώσεις των συνταξιούχων και των μισθωτών είναι από δύσκολο έως αδύνατον, στην περίπτωση των αγροτών κάποιες δυνατότητες υπάρχουν. Λογικά αναμένεται ότι οι κυβερνώντες θα τις εξαντλήσουν. Ή έστω θα προσπαθήσουν.Βασική επιδίωξη τους θα είναι η προστασία των νέων αγροτών καθώς και όσων έχουν ως αποκλειστικό ή έστω και βασικό το αγροτικό επάγγελμα. Είναι σωστός και επιβεβλημένος ο διαχωρισμός τους απο εκείνους για τους οποίους οι αγροτικές καλλιέργειες αποτελούν συμπληρωματική πηγή εισοδήματος και απόλυτα θεμιτή η εξάντληση της όποιας κρατικής φροντίδας υπερ των επαγγελματιών αγροτών.Ωστόσο, εκείνο που θα κρίνει το κυβερνητικό εγχείρημα είναι το μέγεθος αυτών των αντισταθμιστικών μέτρων και αν και σε ποιο βαθμό θα θεωρηθούν από τους άμεσα ενδιαφερόμενους ικανά να αναπληρώσουν τις απώλεις που οπωσδήποτε θα έχουν από τη σοβαρή φορολογική επιβάρυνση που τους περιμένει.Ή ακόμα και σε ποιο βαθμό θα γίνει αποδεκτό από την πλειονότητα του αγροτικού κόσμου το νέο σύστημα λειτουργίας της αγροτικής οικονομίας, που, όπως ακούγεται, έχει όντως πολλά θετικά και ενδεχομένως να αποδειχθεί και ικανό να περιορίσει τη δράση και την αισχροκέρδεια των μεσαζόντων.Μόνο που όλα αυτά μένει να αποδειχθούν στην πράξη, όπως άλλωστε συνέβαινε και με τις όποιες διορθωτικές προσπάθειες των κυβερνήσεων που διαχειρίστηκαν τα δυο πρώτα Μνημόνια. Και προφανώς δεν στερείται σημασίας και το γεγονός ότι σήμερα οι καλούμενοι να σηκώσουν τα βάρη των προαπαιτούμενων της νέας δανειακής σύμβασης είναι πολύ πιο εξουθενωμένοι οικονομικά απ' όσο το 2011 ή το 2012.