ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
12.10.2017 | 08:04

Τα νεύρα μου...

Χθες κλείσαμε ένα χρόνο σχέσης. Μενουμε μαζι τον τελευταιο καιρο. Γυρισα πτωμα απ την δουλεια το βραδακι κ εκατσα κ μαγειρεψα ενα σωρο φαγητα. Εφτιαξα μια ωραια ατμοσφαιρα στο σπιτι, αγορασα τ αγαπημενα του γλυκα. Τον τελευταιο καιρο εχει πολλα νευρα. Κατα την διάρκεια της ημέρας μου μιλούσε αποτομα. Οταν γυρισε σπιτι το βραδυ, οχι μόνο δεν το θυμήθηκε αλλα ήταν κ ψυχρός απέναντι του. Κάποια στιγμή του το θυμησα και μου είπε απλά ένα Χρόνια πολλά και πήγε για υπνο χωρίς να με πάρει ούτε μια αγκαλιά. Και για να σας προλάβω, δεν μ ενόχλησε το γεγονός ότι δε μου πήρε δωρο ή δεν " με έβγαλε εξω" για φαγητό. Ποτε δεν το χει κάνει. Το πρόβλημα μου είναι η γενικότερη απάθεια που τον διακατέχει. Παρόλο που με είχε εκνευρίσει, τον ρώτησα αν έχει κάτι και μου είπε ότι είναι κουρασμένος. Και σας ερωτώ, τι κάνουμε τώρα?
8
 
 
 
 
σχόλια
Δειξε κατανοηση γτ οντος μπορει να ηταν κουρασμενος η να υπηρχε καποια αναποδια.Μην πυροβολουμε τον ανθρωπο αμεσως.Μήπως συνεβη κατι στη δουλεια;Μηπως εκανες κατι που τον εκνευρισε;Μην τα παρουσιαζεις ολα μονοπλευρα,δωσε περεταιρω πληροφοριες.
Αν ήμουν στη θέση σου σε άσχετη στιγμή θα τον ρωτούσα αν είναι καλά τελευταία. Αν σου ανοιχτεί, καλώς, συνέχισε την κουβέντα χωρίς παράπονα. Ρώτα τον για τα δικά του, αστον να τα πει να ξεθυμάνει. Τα δικά σου θα τα πεις αφού έχει ξεσπάσει.Αν όμως συμπεριφερθεί πάλι όπως περιγράφεις, τότε πες του κάτι στο στυλ "συγνώμη, αγάπη μου, δεν ήθελα να σε πιέσω, απλά έχω κάτι σημαντικό να σου πω, μπορεί να περιμένει για όταν είσαι καλά". Εκεί θα δείξει πόσο τον μοιάζεις
*νοιάζεις ή όχι. Μη τσιμπήσεις με το πρώτο "όχι πες μου". Αστον να ψηθεί λιγες μέρες. Του αξίζει άλλωστε. Αν συνεχίσει τα δικά του, άρχισε την έξοδο.
Τι κανουμε τωρα? Λεμε αντε γεια! Οκ, δε θυμηθηκε τα γενεθλια, το προσπερναμε, δεν το χουν ολοι με τις ημερομηνιες, ας δωσουμε ενα ελαφρυντικο. Ολη ομως η σταση του ειναι ακυρη.
Έτσι όπως τα παρουσιάζεις δεν ακούγονται καλά τα πράγματα. Δε θα σταθώ στο γεγονός της επετείου. Ακόμα και αν ήταν μια απλή συνηθισμένη μέρα μετά από τόσο κόπο που έκανες να μαγειρέψεις και να τον ευχαριστήσεις με μια όμορφη ατμόσφαιρα το λιγότερο που θα μπορούσε να είχε κάνει θα ήταν να σε πάρει αγκαλιά και να σε ευχαριστήσει αν και κουρασμενος.
Scroll to top icon