ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι απογοητευμένη.. Με τον σύντροφό μου μένουμε δυο χρόνια μαζί στο σπίτι του και μαζί μας στο ίδιο σπίτι δλδ μένει και η αδερφή του με την κόρη της. Και για όλα τρέχει εκείνος για τα πάντα μα να τους πάει από εδώ να να τους πάει από εκεί και το χειρότερο έχουν και απαιτήσεις κιόλας..μαζι μας τους περνούμε στις βόλτες μας συνεχώς λες και εμείς δεν θέλουμε να μείνουμε λίγο μόνοι μας..ελεος.. Και αν δεν τους πάρουμε μια φορά περνει η μάνα του και του κάνει παρατήρηση ήμαρτον δλδ. Και τώρα μου λέει ο σύντροφος μου να κάνουμε παιδί..και οι δικοί του αν είναι δυνατόν και μαλώνουμε με τον σύντροφό μου επειδή δεν θέλω.. Έμ πως να θέλω μένω σε ένα σπίτι που ούτε την ησυχία μου δεν έχω παντού είναι μαζί μας τα ξέρουν όλα μα όλα σαν ζευγάρι που πάμε που δεν πάμε τα ξέρουν όλα..για όλα φωνάζουν τον άντρα μου γιατί δυστυχώς ο πατέρας τους δεν ζει πια..και θέλουν και παιδί να το μεγαλώνω δλδ μόνη μου να τρέχει εκείνος για τους άλλους και οχι για μένα?..τι να πω ίσως να γίνομαι κακιά πολλές φορές αλλά δεν αντέχεται αφήστε τις πικροχολιες που ακούω από την αδελφούλα του κάποιες φορές τέσπα θα δείξει..