17.9.2013 | 19:03
Τα ψιλα γραμματα της υποθεσης
Στα 17 μου λοιπον, φτανω στο σημειο για αλλους να ειμαι ο δειτε και μην αγγιζετε και για καποιους αλλους να ειμαι ενα τιποτα...με την εννοια του οτι δεν με ξερουν δεν τους ξερω, επομενως αδιαφορουν & αδιαφορω!Φαινομενικα λοιπον..ενα ομορφο αγορακι, χαμογελαστο..καθε μερα σχολειο..καλοπεραση και τα συναφη εικονικα. Απο μεσα ομως, νιωθω τοσο πονο πραγματικα, καποιες ΕΝΤΕΛΩΣ απλες κιμησεις μου ειναι τοσο δυσκολο να τις "εφαρμοσω". Ναι, παντα ο ανεμος φυσουσε εκει που ηθελα, ναι, παντα διεκδικουσα, παντα επαιρνα αυτο που ηθελα..και οχι, μη παει ο νους σας στα γκομενικα που λεμε. Απλα το τελευταιο καιρο..εχω αλλαξει τοσο μα τοσο μα τοσο.. Ξερω μονο πως δεν αναπνεω και πως παρ'ολο τους ευνοικους ανεμους...πρεπει να παρω ανασα, και...να αρχισω απο την αρχη! Εχω τα μελια μες τα χερια μου και δεν τα γλειφω. Ανασα λοιπον και φτου ξελεφτεριαΟποιος κτλβ, μπραβο του..γτ ουτε καλα ειμαι να κανω δομες κειμενου ουτε να το γεμισω με λεξιλογικο πλουτο
