ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αν δεν αγαπάς εσύ τον εαυτό σου, γιατί να περιμένεις από κάποιον άλλον να σε αγαπήσει? Ή πως μπορείς να καταλάβει; Τι νιώθεις αν δεν αγαπάς τον εαυτό σου...ψάξουν λίγο ξανα

Λίγο σαν βλαμμένη δικαιολογία μου ακούγεται.Κάποτε ήξερα κάποιον, ο οποίος διέδιζε τα χειρότερα για τον εαυτό του και αυτοχαρακτηριζόταν άσχημα. 'Οσο κι αν του τόνιζα τα άπειρα θετικά του στοιχεία, όσο κι αν τον έλεγα αστέρι, προτίμησε να κρατηθεί από τα γνώριμα ελαττώματά του για να "δικαιολογήσει" έτσι την συμπεριφορά του. 'Ισως με το γνώριμο ένιωθε ασφαλής ως προς την ταυτότητά του και τις αντιδράσεις των γύρω του, δεν ξέρω.Το θέμα είναι οτι αν δεν αγαπάς τον εαυτό σου, δεν αφήνεις να σε αγαπήσουν. Αν δεν έχεις αφήσει κάποιον να σε πλησιάσει και να σε αγαπήσει, δεν μπορείς κι εσύ να αγαπήσεις, γιατί δεν γνωρίζεις καν περί τίνος πρόκειται.Αλυσίδα είναι όλο αυτό και ξεκινά από την γονεϊκή αγάπη που εισπράττουμε κατά την παιδική μας ηλικία.Οπότε θεωρώ άκυρο το συμπέρασμά σου οτι θα αγαπούσε καλύτερα όποιος δεν έχει αγαπήσει ούτε το άντερό του που λένε.

Πως μπορείς να αγαπήσεις κάποιον αν δεν αγαπάς τον εαυτό σου? Πως λες οτι απαρνήθηκαν την αγάπη αλλα αγαπούν καλύτερα απο τον καθένα? Ανθρωπος που εχει απαρνηθεί την αγάπη, δεν αγαπάει! Και για να μην τους πληγώσουν? Πληγώνεται κάποιος δλδ μόνο όταν αγαπάει τον εαυτό? Αγαπώντας μόνο τους άλλους, δεν πληγώνεται?Πολλές αντιφάσεις.. Μάλλον δεν κατάλαβες τι σου ειπαν, μάλλον κάτι αντέγραψες λάθος, πάντως δεν βγαινει και τοσο νόημα...