Αυτό το "να περάσω καλά" έχει φάει κόσμο και στο τέλος τη βλέπω την άλλη να περνάει καλά μαζί σου και αντ' αυτού να βασανίζεσαι εσύ και ν' αναρωτιέσαι γιατί δεν ξεκολλάει απ' τον πρώην της παρά... "την καλοπέραση" μεταξύ σας. Κοίτα, είναι ωραίο που γνωριζόσαστε 2 μήνες, είχατε δραστηριότητες μαζί και γενικά φαίνεται σα να μην εκβίαζες καταστάσεις και έδινες προτεραιότητα στο να περνάτε απλώς χρόνο μαζί. Σε μια άλλη κοπέλα που θα ήταν ειλικρινής και θα είχε τις ίδιες καλές προθέσεις μαζί σου, θα ήταν μια καλή βάση για να θεμελιώσετε μια όμορφη και σοβαρή σχέση. Η άλλη, όμως, όχι μόνο δεν έδωσε συνέχεια σ' αυτό που είχατε, αλλά ξεκίνησε να μιλάει με τον πρώην της, αρχικά λέγοντάς σου ψέματα κιόλας για δήθεν ψυχολογικά. (Αν και, μεταξύ μας, το ότι δεν ξέρει τι θέλει και μια φλερτάρει μαζί σου, μια μιλάει με τον πρώην και ποιος ξέρει και με πόσους άλλους παίζει κάτι, το λες και ότι δεν είναι καλά ψυχολογικά.) Μακάρι ως το καλοκαίρι να σου έχει φύγει η ενόχληση, σε σημείο που να μην σ' ενδιαφέρει πλέον. Τώρα είναι νωπό το πράγμα και όσο νά 'ναι σκας μέσα σου και δεν ξέρεις πώς να το διαχειριστείς. Το καλοκαίρι, όμως, είναι ένα τρίμηνο μακριά και ως τότε θα το έχεις χωνέψει και θα πας παρακάτω. Ακόμα και να έχεις "ξεμείνει," το να κάνεις κάτι με μία που μέχρι τότε μπορεί και να μην είναι ελεύθερη (οπότε θα τον απατήσει τον άλλον μαζί σου), θα σ' έκανε εντελώς για κλάματα. Είπαμε, ορμονικές ανάγκες, αλλά όχι σε σημείο να ξεφτιλιζόμαστε κιόλας.