ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καθε μεσημερι οποιος εχει χρονο και ορεξη τρωει στην κουζινα/τραπεζαρια στη δουλεια. Εγω λοιπον ως καινουρια κατεβαινω με το ταπερακι μου (σικ) να δω και λιγο κοσμο. Ταπερακι για 2 λογους: πρωτον, γιατι δεν βγαινω με το καθημερινο φαγητο απεξω και δευτερον γιατι αποφευγω το κρεας και τα γαλακτοκομικα. Οχι, δεν ειμαι vegetarian. Ουτε και vegan. Επιλεγω ομως να τρωω κατα 80% ετσι. Μου αρεσει, με βολευει, ετσι γουσταρω και εγω και ο φιλος μου. Δεν θα αυτοπροσδιοριστω μεσα απο το τι εχει το ψυγειο μου, για να χωρεσω σε καποιο κουτακι. Οπως λοιπον ολο το υπολοιπο γραφειο, καθομαι, ανοιγω το ταπερ μου, και αρχιζω να τρωω. Ολα τα ματια πεφτουν μεσα στο ταπερ. Φυσικα δεν αργησαν να αρχισουν τα σχολια. Τι κακο ειναι αυτο; Γιατι πρεπει να εχεις γνωμη για το τι θα αποφασισω να βαλω στο στομαχι μου; Στοιχηματα πεφτουν για το ποτε η Ισμηνη (εγω ειμαι αυτη) θα φερει ταπερ με κρεας. Σουβλακια θελουν να παραγγειλουν και ξαφνικα ολοι κοπτονται για το γιατι δεν θελω να φαω και εγω. Και φυσικα:εμ, βεβαια, ειχαν και στην αγγλια τετοια. Εδω ειναι ελλαδα ομως χρυσο μου//φαγητο χωρις κρεας, δεν ειναι φαγητο, δεν σε πιανει//αλλιως, παρτο αποφαση οτι εισαι vegan να τελειωνουμεΝα τελειωνουμε τι;το ξερω,#firstworldproblems