4.7.2013 | 11:34
τασος
...σε γνωρισα αρκετα χρονια πριν....πιστεψα σε σενα κ αφεθηκα, και αυτο ηταν το μεγαλο μου λαθος!!!!εχασα τον αδελφο μου, ηταν απο τα πρωτα θυματα της κρισης, χρονια πριν ειχα χασει τον πατερα μου. μετα απο ολα αυτα αρρωστισα και εγω και εσυ θεωρησες λογικο να την κανεις και να κοιταξεις την παρτη σου!πως μπορεσα και ημουν μαζι σου ποτε δεν θα καταλαβω! δεν αναρωτιεμαι πια γιατι τα εκανες ολα αυτα. αναρωτιεμαι ομως γιατι υπαρχουν ανθρωποι σαν και εσενα! γιατι;δεν σου εκανα ποτε κακο. δεν σε εβλαψα, παντα ηθελα το καλυτερο για εσενα και ας ηταν εις βαρος της σχεσης μας....κ μετα απο τοσα χρονια μαθαινω οτι με βριζεις, οτι εισαι μια χαρα και οτι για ολα εφταιγα εγω!!!!! καποτε θα σε εβαζα στην θεση σου αλλα τωρα ξερω οτι ατομα σαν και σενα μονο να τα περιφρονεις αξιζει!λεγε οτι θες λοιπον, δεν με νοιαζει....παντα ησουν λιγος και μικροψυχος, ενα ανθρωπακι που ζει μονο για να κανει κακο και να εκμεταλευεται τους αλλους! λυπαμαι μονο οσους/ες βρεθουν στον δρομο σου και πιστεψουν σε εσενα!οποιος εχει παρομοια εμπειρια να την μοιραστει μπας και σωθει κανενας απο ατομα σαν και αυτον.
