ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μάλλον δεν έχεις κατανοήσει ότι κοιτάζοντας τα άστρα στον ουρανό, βλέπεις το παρελθόν.

Μάλλον εσύ παρακολουθείς τα άστρα, όχι το αντίστροφο.

Σου αρέσει απλά να ροκανίζεις το παρελθόν. Κοιτάζεις ένα archive για συναισθηματική και ψυχολογική απελευθέρωση, αναμενόμενο σε έναν κόσμο που βρίθει λογικής και σημασίας, ωστόσο το πραγματικό σύμπαν διαφεύγει πάντοτε απο τα όρια της ανθρώπινης κατανόησης.

“Κοίταζα τα αστέρια στον καθαρό βραδινό ουρανό, εκεί, λαμπερά, αμίλητα και υπεροπτικά.”
Ενίοτε τα αστέρια είναι θαμπά, ο ουρανός συννεφιασμένος και τ’ αστέρια κρύβονται από τις κινήσεις άλλων άστρων. Συμφωνώ πως είναι αμίλητα.
“Όσες σκέψεις και αν με βασανίζουν, όσα βαριά προβλήματα και αν έχω, όση θλίψη και να με διακατέχει αυτά εκεί, αδιάφορα!”
Πράγματι, τα άστρα είναι αδιάφορα για τα δικά μας βάσανα.
“Εκατομμύρια πέρασαν πριν απο μένα, εκατομμύρια θα περάσουν αλλά τ'αστερια εκεί, λέτε να τα νοιάζουν τα προβλήματα μας, τα άγχοι και οι δυσκολίες μας; ούτε κάν!”
See above
“Γι'αυτά, όλα αυτά είναι ασήμαντα, αδιάφορα, μιας και όλα θα χαθούν με το που χαθεί η σκέψη μας, γιατί όλα δεν είναι παρα μία σκέψη.”
Ένσταση! Τα άστρα, όπως είπαμε, δε δίδουν δεκάρα για τα προβλήματα των ανθρώπων και τα άγχη τους. Νοιάζονται όμως για κάποιες πρωτοποριακές και δημιουργικές σκέψεις ορισμένων ανθρώπων που αναφέρουν πληροφορίες καθοριστικές για την επιβίωσή τους. Από το Νεύτωνα κι έπειτα, άρχισαν να αγχώνονται γιατί διαπίστωσαν ότι δεν είναι και τόσο αιώνια! (lol)
“Στην ανελεή αιωνιότητα, στο αδυσώπητο άπειρο,”
Μη το ρίξουμε στην αστρολογία τώρα. Πάρ’ το άλλιώς
“εκεί που ο χρόνος σταματά,”
Ο χρόνος δε σταματά ποτέ
“εκεί που ο χρόνος τρέχει,”
Ο χρόνος δε τρέχει ποτέ
“εκεί που ο χρόνος είναι μία ανθρώπινη εφεύρεση και απλά δεν υπάρχει,”
Το σοβαρεύω. Καμιά εφεύρεση. Ο χρόνος προϋπήρχε της ανθρώπινης ύπαρξης. Απλά συμφωνήσαμε πώς θα τον μετράμε.
“για τ'αστερια όλα αυτά είναι ασήμαντα.”
Συγχωροχάρτι ψάχνετε;;; Τα είπαμε. Αδιάφορα στα δικά μας προβλήματα, αλλά νοιάζονται για τους νόμους της παγκόσμιας έλξης και τα βαρυτικά πεδία που καθορίζουν τις κινήσεις τους και τη βιωσιμότητά τους
“Μήπως παίρνουμε την ζωή πολύ στα σοβαρά;”
Πρέπει!
“Μήπως πρέπει απλά να ζήσουμε χωρίς φόβο;”
Καλό μας κάνει να γνωρίζουμε από όρια, ευθύνες, κανόνες, περιορισμούς και βαθμίδες ελευθερίας.

“Ο βρεγμένος την βροχή δεν την φοβάται”
Ο βρεγμένος νιώθει άβολα με τη βροχή, επιδιώκει να στεγνώσει και αποφεύγει να ξαναεκτεθεί σε βροχή.

“και όταν το αντιληφθούμε έρχεται ο απόλυτος εξαγνισμός, όλα τα βάρη φεύγουν απ'τις πλάτες μας και γινόμαστε πούπουλο που χορεύει στο φύσημα του ανέμου, δεξιά, αριστερά, πάνω, κάτω, δεξιά, αριστερά, πάνω, κάτω, δεξιά, αριστερά.....”
Συγχωροχάρτι ψάχνετε; Μπορούμε να αποδράσουμε από τις ευθύνες μας;;;

Ετσι ακριβώς