ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όσο περναει ο καιρός καταλαβαίνω οτι δεν εχω τίποτα δικό σου. Τις αναμνήσεις γαμησέ τες. Θα θελα να χω κατι να σε κουβαλάω πάνω μου. Εσύ απ'την άλλη έχεις τα γράμματα μου. Τα σημαντικότερα που είχα ποτέ να σου πω, όπως έλεγες. Δε φαντάζεσαι πόσες φορές αναρωτιέμαι τι να σκεφτόσουν όταν τα διάβαζες. Ποιο συναίσθημα σε διαπερνούσε. Αυτό λοιπόν είναι το τελευταίο μου γράμμα για σένα. Και σου γράφω εδώ γιατί μετά τα τελευταία γεγονότα καταλαβαίνω πως δε θες να επεμβαίνω άλλο στη ζωη σου.Αλήθεια με σκοτώνει, γιατί με το να σου γράφω σε κρατάω ζωντανό μέσα μου. Και θέλω να σου ζητήσω συγνώμη που φέρθηκα τόσο ανώριμα. Ανώριμο και το γεγονός οτι τρελαίνομαι στη σκέψη πως αγγίζεις άλλη. Δε σε κατηγορώ ουτε εγω θα διαλεγα εμένα. Αλλα ξέρω πως -όσο υπεροπτικό κι αν ακούγεται- καμία δε θα σε αγαπήσει όπως εγώ. Παρά τον πόνο που μου προκάλεσες, κάθε γαμημένη φορά εσένα θα διάλεγα.Αν μου έδινες την ευκαιρία να σου μιλήσω για τελευταία φορά ξέρεις τι θα σου έλεγα;Ευχαριστώ.Για όλα.Κι’ας μην έκανες τίποτα για εμένα.Κι’ας με πόνεσες με κάθε αφορμή που σου δόθηκε. Μη σκας. Εγώ θα σου είμαι ευγνώμον για πάντα γιατί μέσα από την αγάπη μου για εσένα γνώρισα τον εαυτό μου. Έμαθα τα όρια μου, μέχρι πού μπορώ να φτάσω…Και πίστεψέ με πολλές φορές αψήφησα αυτά τα όρια λες και δεν υπήρχε τίποτα που θα άφηνα να μου σταθεί εμπόδιο. Τίποτα… Έμαθα τους φόβους και τις αδυναμίες μου, αλλά και πώς να τους αντιμετωπίσω. Έμαθα να αγωνίζομαι για να κρατήσω κάτι που όλο έτρεχε μακριά μου. Πάλεψα πολύ για εμάς να το ξέρεις. Χάρη στον έρωτα μου για εσένα γνώρισα τα πιο βαθιά συναισθήματα.Αυτά για τα οποία γράφονται βιβλία… Αυτά για τα οποία κλαίνε οι νότες των ομορφότερων τραγουδιών… Αυτά που κάνουν τους ανθρώπους να πιστεύουν σε έναν καλύτερο κόσμο. Κι ας χάθηκε πια ο έρωτας, κι ας έσβησε η φλόγα .Έμεινε η αγάπη και σου ορκίζομαι πως αυτή είναι για πάντα.Πάντα πίστευα πως πρέπει να κάνεις τα πράγματα στην ώρα τους. Γιατί έστω αν σκεφτείς το ενδεχόμενο να δειλιάσεις, η ευκαιρία χάνεται, οι άνθρωποι φεύγουν. Φεύγουν να κυνηγήσουν άλλα όνειρα γιατί δεν τους είπες ποτέ πως ήταν το δικό σου όνειρο.Εσύ έφυγες.Προσπάθησα αμέτρητες φορές να σε προσδιορίσω. Θα λεγα οτι για μενα αγγίζεις το τέλειο αλλά θα ταν υπερβολή. Υποθέτω ότι εσυ εισαι εσυ κι αυτο ειναι αρκετό. Και ξέρεις το δυσκολότερο κομματι ειναι οτι δε θα παψεις ποτε να μου λειπεις απλα θα συμβιβαστω με την απουσια σου.Αυτά. Θέλω να σαι καλά. Και να σ'αγαπάνε. Πολύ.