ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

..όταν μου έρχεσαι στο μυαλό δε θυμώνω για ό,τι μου έκανες. Ούτε για τα ψέματα, ούτε για την κοροϊδία, ούτε για τα κέρατα. Θυμώνω μόνο γιατί εξαιτίας σου έχασα 3 χρόνια απ'τη ζωή μου που ποτέ και κανένας δε θα μου δώσει πίσω. Κι άλλα δύο που προσπαθώ πανικόβλητη να προλάβω ό,τι έχασα. Και πόσα δεν πρόλαβα να στριμώξω σ'αυτά τα δυο τελευταία χρόνια και τα 'χασα για πάντα. Ξέρω. Φταίω και γω. Ίσως φταίω κυρίως εγώ. Αλλά φταις και συ που με έπεισες με κάθε μέσο οτι άξιζε. Και είναι μέρες που ξυπνάω και χαμογελώ και λέω θα τα καταφέρω. Θα έρθει μια μέρα που θα λέω "Λιγάκι ισοφάρισα" αλλά είναι κι άλλες μέρες που σκέφτομαι οτι αυτό είναι ψέμα κι απλά κανακεύω τον εαυτό μου. Η σχολή πίσω. Να προσπαθείς μέσα σε 2 χρόνια να κάνεις ό,τι οι άλλοι κάνουν σε 4. Ελάχιστοι φίλοι απο κει. Ψέμα. Μία φίλη απο κει. Μηδέν ξενύχτια, τρέλες και κάτι να θυμάσαι και να γελάς. Άλλοι δρόμοι που μπορούσα να είχα πάρει τότε και τώρα να ήμουν πιο γεμάτη, αλλά ήμουν πολύ απασχολημένη μαζί σου για να ρίξω μια ματιά στο χάρτη που είχα μπροστά μου για τη ζωή μου.Αγόρια που παράτησα σύξυλα γιατί υπήρχες εσύ και πέρα απο σένα δε με ενδιέφερε τίποτα. Και ίσως αν είχα μείνει με εκείνα, να ήμουν διαφορετική τώρα. Λυπάμαι μόνο που είμαι μόνο 23 και έχω τόσα να μετανιώνω κοιτώντας πίσω. Και ξέρω οτι είμαι μικρή αλλά με τρώει το γαμώτο. Και θυμώνω με σένα γιατί ήσουν 31 και έπρεπε να ξέρεις καλύτερα και έπρεπε να με προστατέψεις απο σένα. Αλλά ξέχασα. Δε σε ενδιέφερε ποτέ για τους άλλους. Στο διάολο η ζωή τους. Μόνο να περνάς εσύ καλά όποτε είχες κέφι.Στο διάολο αγάπη μου. Γιατί δε με έκανες να σιχαθώ εσένα. Αλλά χειρότερα με έκανες να σιχαθώ εμένα.