6.4.2013 | 03:01
Τελικά...
...δεν κάνεις ούτε για συμβατικός δολοφόνος...δε σου αρκεί να σκοτώνεις μια φορά, θέλεις να το κάνεις κατ' επανάληψιν (στο ίδιο θύμα)...μήπως με πέρασες, καρδιά μου, για βαμπίρ...πόσες ζωές να έχω ακόμα;;;Θα πρέπει να σ' εκδικηθώ λοιπόν...Και "σε θέλω" και "σ' αγαπώ", αν υπάρχει τέτοιο πράγμα, αλλά δε θα μπορούσα να είμαι μαζί σου ούτε στη 12η από τώρα μετενσάρκωσή μου... στη 13η το συζητάμε, που θα έχει κάπως γεφυρωθεί το χάσμα, όταν πια θα είμαι παγάκι κι εσύ αερόθερμο ;) Καλό ξημέρωμα και καλή ζωή σου εύχομαι (εντάξει, μην τα παίρνεις όλα τοις μετρητοίς...θέλω να πονέσεις και να βασανιστείς πολύ μα πάρα πολύ από την επόμενη :). Δεν υπάρχει κάτι άλλο να πούμε, μου λείπει η συντροφιά σου, κι ας μην την είχα ποτέ πραγματικά, αλλά είναι τόσο μα τόσο οδυνηρή, που δεν μπορώ να την αντέξω ούτε ως ιδέα, πνίγομαι...με πνίγεις...once again...