15.8.2017 | 12:51
Τελικά δεν είμαστε τόσο μακριά..
Είμαστε σε απόσταση, έφυγα από την πόλη μου για δουλειά. Καθε φορά κάνουμε μιά βδομάδα να βρεθούμε, στο ρεπό μου κι αυτό όχι πάντα. Μένω σε ισόγειο. Προχθες είχα ανοιχτή την μπαλκονόπορτα. Μιλούσαμε στο τηλεφωνο, ξαφνικά ακούω παράσιτα και του λέω "μ ακους;" . Μετά από λίγα δευτερόλεπτα ακούω τη φωνή του. Γυρναω, τον βλέπω. Κρατούσε μιά ανθοδέσμη κι έσκασε μπροστά μου.. τα χασα! Ήρθε μόνο για μιά ώρα, δε μπορούσε να κάτσει παραπάνω.. δουλεύει κι αυτός στην πόλη μας. Αυτή η μιά ώρα όμως ήταν μιά απλή καθημερινή στιγμή, κατσαμε στην αυλή, που μου άλλαξε όλη τη μέρα.
0