ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
28.12.2018 | 22:05

Τελικά, τί ισχύει; Γεννιέσαι ή γίνεσαι;

Ιδού η απορία...Προσωπικά για πάρα πολλά χρόνια πίστευα ότι ο άνθρωπος εν πολλοίς γεννιέται...Όπως κληρονομεί τα εξωτερικά χαρακτηριστικά του, έτσι ''κληρονομεί'' και τον χαρακτήρα του και πως το περιβάλλον μέσα στο οποίο μεγαλώνει, ελάχιστα επηρεάζει τον χαρακτήρα.Μελέτες που έχουν γίνει, έχουν αποφανθεί ότι, ο χαρακτήρας ενός ατόμου έχει να κάνει τόσο με το DNA του, όσο και με εξωγενείς παράγοντες, χωρίς να έχει αποσαφηνιστεί τί από τα δύο υπερισχύει...Σήμερα, κρίνοντας από τον εαυτό μου, έχω αλλάξει τελείως γνώμη: Ο άνθρωπος κατά κύριο λόγο γίνεται - διαμορφώνεται μέσα από το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνει και τις συγκυρίες της ζωής του. Ό,τι DNA και αν έχεις, με τα χρόνια αλλοιώνεται μπροστά στα προσωπικά σου βιώματα και τις προσλαμβάνουσές σου...Και γιατί το λέω αυτό; Πιο παλιά, μέχρι λίγο πριν τα 35 μου, τα πράγματα στην ζωή μου δεν μπορούσαν να ήταν καλύτερα...Πέρναγα τέλεια, ήμουν κοινωνικός, γελαστός, αισιόδοξος, πάλευα στις όποιες δυσκολίες και γενικά είχα έναν πολύ δυναμικό και ''γερό'' χαρακτήρα.Δυστυχώς, τα τελευταία 4-5 χρόνια τα πράγματα πήραν -χωρίς να ευθύνομαι- μια τελείως διαφορετική τροπή...Και σιγά σιγά από εκεί που ήμουν πρωτοπόρος (χωρίς ποτέ να το πάρω πάνω μου, ούτε ήμουν ποτέ ανταγωνιστικός), άρχισα να μένω πίσω και τελικά η ζωή μου ''βάλτωσε'', χωρίς καλά καλά να το καταλάβω...Λίγο τα επαγγελματικά που δεν εξελίχθηκαν όπως το περίμενα, άρα και οικονομικά μου, λίγο τα προσωπικά, λίγο τα οικογενειακά προβλήματα που έκαναν την εμφάνισή τους από το πουθενά, λίγο το ένα, λίγο το άλλο, τελικά βρέθηκα σε μια κατάσταση παρατεταμένης στασιμότητας σε όλα τα επίπεδα της ζωής μου, χωρίς να καταλάβω και εγώ ο ίδιος το πως έγινε όλο αυτό...Και τώρα, προσπαθώ να επανεκκινήσω, αλλά φοβάμαι ότι το έχασα το τρένο...Συν τοις άλλοις, άλλαξα και ως χαρακτήρας....Πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να παρουσιάζει έντονη αντικοινωνική συμπεριφορά, έχω γίνει εσωστρεφής, πολλές φορές εκνευρίζομαι άνευ λόγου, δεν έχω υπομονή για τίποτα, κλείνομαι στον εαυτό μου, δεν μου κεντρίζει τίποτα το ενδιαφέρον κλπ.Και βέβαια έτσι επανεκκίνηση δεν γίνεται και το ξέρω...Και το χειρότερο απ' όλα είναι το ότι δεν μπορώ να βρω τρόπο να γίνω ο παλιός, καλός εαυτός μου...
2
 
 
 
 
σχόλια
Οι καταστασεις και οι συγκυριες φτιαχνουν και σπανε τον ανθρωπο, το ειδες τωρα. Δεν ειναι κατι που εκανες εσυ απαραιτητα, για αυτο και δυσκολα μπορεις εσυ να το αλλαξεις απλα και μονο με προσπαθεια και"θετικη σκεψη".
Θα μου επιτρέψεις να σου πω ότι δε βλέπω κάποια αλλαγή στο χαρακτήρα σου: απλά, άλλαξε η συμπεριφορά σου. Είσαι ο ίδιος άνθρωπος, απλά στις ''καλές εποχές'' φερόσουν με έναν ''άλφα'' τρόπο, στις δυσκολίες με ένα ''βήτα'' τρόπο. Βλέπω και μένα, κάποιες ημέρες που είναι δύσκολες στη δουλειά μου, να βγάζω έναν πιο ''δύστροπο'' εαυτό, σε σημείο ενίοτε παρεξηγίσιμο: δεν αλλάζει ο χαρακτήρας μου, απλά η συμπεριφορά μου. Εύχομαι όλα να αλλάξουν προς το καλύτερο. Καλή χρονιά να έχεις.
Scroll to top icon