ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

τι ν σας πρώτο εξομολογηθώ ... αρχίσαμε να μιλάμε και να βγαινουμε.. Είναι μια κοπελα με αξιακο κόσμο ομορφιά και καλή καρδιά.. είμαστε και οι.δυο στα 19 μας και η μαγεία της γνωριμίας μας και ο τρόπος που μου ανοίχτηκε με έκανε να την ερωτευτώ. Μιλάγαμε κοντά ενα μήνα εγώ ειχα πάει στο τόπο μου για Πάσχα οπότε γισ λίγο καιρό δεν την έβλεπα αλλά μιλάγαμε με τις ώρες .. όταν επέστρεψα ήταν πολύ θερμή και ένιωσα την ανάγκη ν κάνω την κινηση. την κατάλληλη στιγμή την φιλησα..μετά απο αυτό συνεχίσαμε να βγαίνουμε να ανοιγομαστε να την ερωτεύομαι και να έχουμε κάτι σαν ελεύθερη σχέση. μου είχε ομολογήσει απο την πρώτη βδομάδα κάποιες φοβίες της σχετικά με το φιλικό-ερωτικό κ έτσι μου πε να έχουμε κατι πιο χαλαρά .. με το καιρό δε μου το ξανανεφερε και έδειχνε να.με νοιάζεται και να μου ανοίγεται ολο περισσότερο.. εγώ ήμουν αρκετά γλυκός και προστατευτικός γιατι έτσι ένιωθα , περνούσαμε καλα όταν βρισκόμασταν είχαμε και κοινές παρέες και ήταν όλα ωραία... σιγσ σιγά άρχισα να.καταλαβαίνω οτι κάτι την απασχολεί και παρ'όλα τις εκκλήσεις μου δεν μου έλεγε.. Τελικά φτάνουμε στο διάστημα της εξεταστικής, αυτή είναι φορτωμένη και πιεσμένη οποτε δεν αφιέρωνε πολυ χρόνο γισ μένα, είχαμε να βρεθούμε 7 μέρες και με ρωταει πως βλέπω το μέλλον μας, να τονίσω οτι αυτή δεν είχε στο παρελθόν κατι σοβαρό και ερωτικές εμπειρίες οπότε μου το έθεσε και σαν να φοβάται λιγο και οτι αν δεν ήξερε αν ήταν φυσιολογικό που ένιωθε ετσι . επειδη ειναι μπερδεμένη, της ομολογησα το πως νιώθω και τελικά βρεθήκαμε μετα απο 10 μέρες να.μιλήσουμε απο κοντά .. είπα η απόφαση δικιά της και μου πε.να.συνεχίσουμε να ήμαστε μαζί... παρολαυτα ήταν ψυχρή και απόμακρη και τρεις μέρες μετά απο τη συνάντηση φτάνουμε να.έρχεται η χτεσινη βραδιά. .. είχαμε βγει με.παρέα για μπύρες και ένιωθα ότι υποκρίνομαι και προσποιουμαι οτι είμαι καλά ενώ επεφερα.. την παίρνω λοιπόν έξω απο το μαγαζί για να μιλήσουμε.. είχα πάρει την απόφαση να την τελειώσω εγώ και έπρεπε να της το πω... της εξήγησα οτι δεν είναι υγιές αυτό που έχουμε και φυσιολογικό και οτι νιωθω ότι είσαι συγκαταβατικά μαζί μου και οτι χαλιέμαι πολυ και στεναχωριέμαι και θα ήταν καλύτερο να τελειώσουμε αντέδρασε κάπως ψύχραιμα, μέχρι που αγκαλιαστηκαμε και αρχίσαμε ν δακρυζουμε και οο δυο.. μου είπε οτι με.αγαπάει σαν άνθρωπο με θέλει στη ζωη της αλλά τελικά υπερτερεί το φιλικο, της είχα πει και στο παρελθόν πώς αν.τελειώσουμε δεν θα μπορώ ν.σε βλέπω φιλικα... της είπα θα ταν καλύτερο να μείνουμε μακρυά για να καθαρισουν οι σκέψεις μας... Αυτή δέχτηκε αν και ήθελε να.έχουμε φιλική επαφή .. μετά όταν ήταν γισ να φύγουμε ήταν πολύ στεναχωρημένη κ δαρυσμενη και κρατιομασταν χέρι χέρι και της είπα οτι αν νιώθει καλύτερα με.το να μιλάμε κ να.βρισκόμαστε στις κοινές παρέες ας γίνει έτσι αν.και δε.το θέλω εγωω... τώρα εδώ την σκέφτομαι συνέχεια πρώτη φορά εχω νιώσει έτσι για κοπέλα συνήθως ήμουν πιο ρεαλιστής και οχι αισθηματιας.. στεναχωριέμαι πολυ... και όποιος μπορεί ν μ βοηθήσει ποια προτείνετε να.είναι η στάση μου και πιστεύετε οτι υπάρχει πιθανότητα ν νιώσει αλλιώς για μενα αμσ μείνουμε χώρια και ν.επανσσυνδεθουμε και αν είναι σωστό ν.σκέφτομαι ετσι... βοήθεια σας ευχαριστώ