ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν ξερω πραγματικα τι να σκευτω..Η μαλλον τι να πρωτοσκευτω?!Εμενα? που αφιερωσα μηνες ολοκληρους απτη ζωη μου για εναν ανθρωπο που μονο να αρπαζει ηθελε?..Μονο να περνει χωρις να δινει τιποτα.?.Την μητερα που? Που βλεπει το παιδι της να σπαραζει καθε μερα στο κλαμμα?Τις φιλες μου? Που τις εβγαλα ολες στην απ'εξω και εβαλα παραπανω αυτον..Ουτε να το σκευτομαι δε θελω πως ηρθε η ωρα να δω καθαρα,να δω οτι δεν εβλεπα ή οτι δεν ηθελα να δω τυφλωμενη και παθιασμενη για εναν ερωτα που ποτε δεν ηταν αληθινος..Για δυο ματια που αγαπησα και ηταν γεματα ψεμα..Ολα ενα ψεμα..Χαλαλι οσα σου εδωσα!Ηρθε ομως η καταραμενη η ωρα που πρεπει να παραδεχτω πως οτι κοροιδευα το λουστικα..Μπηκε στην ζωη μου με σκοπο απο την αρχη..΅Εκεινη την καταραμενη περιοδο που ειχα αναγκη τοσο πολυ εναν ανθρωπο διπλα μου,καποιον να εμπιστευτω,καποιον να στηριχτω.Τον ειχα διπλα μου,δεν ηθελα να περναει μερα χωρις να τον δω,χωρις να ακουσω τη φωνη του.Μου εγινε απαραιτητος και μολις το καταλαβε αυτο.ΠΟΥΦ! Η φουσκα εσκασε και απο εκεινο το σημειο το χαος.Μου εδειχνε μερα με την μερα τον πραγματικο του εαυτο,οσο πιο πολυ εγω τον ειχα αναγκη τοσο πιο πολυ αυτος με εδιωχνε απο κοντα του.Οτι ηθελε να παρει το ειχε ηδη παρει,τα πραγματα εφτιαξαν για εκεινον και εγω ειμαι πια περιττη..Τα σημαδια τα ειχα απο την αρχη αλλα δεν πιστεψα ποτε οτι μπορουσε ενας ανθρωπος να παιζει τοσο καλο θεατρο,να παιζει με συναισθηματα ανθρωπων..Ετσι,να για να κανει την πλακιτσα του και να παρει και κερδος..Πως γινεται να υπαρχουν ανθρωποι που να σκευτουν να κανουν ενα τοσο μεγαλο κακο και μαλιστα εσκεμενα σε εναν ανθρωπο που ειχε απο την αρχη τις καλυτερες προθεσεις?Μακαρι καποια στιγμη ολοι να παρουν αυτο που πραγματικα αξιζουν..Οταν ολοι ελειπαν εγω ημουν εκει ΠΑΛΙΟΜΑΛΑΚΑ.ΑΥΤΟ ΝΑ ΤΟ ΘΥΜΑΣΑΙ ΟΤΑΝ ΟΛΟΙ ΦΥΓΟΥΝ ΑΠΟ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ..ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ ΜΕ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙΣ ΜΑ..Θα γυρισει ο τροχος.. Δεν θα σε λυπηθω οσο πολυ κι αν σε ειχα αγαπησει..Με προδωσες..Και αυτο θα το θυμαμαι παντα!