ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
19.1.2019 | 22:04

Τέλος

Τέλος τα χαμόγελα, τέλος η ανεμελιά. Αυτό προσπαθώ να πω στον εαυτό μου, και αυτός ως πλήρως ανώριμος δεν υπακούει. Είμαι μεγάλη. 26. Και σε αυτή την ηλικία καλούμαι να αντιμετωπίσω ένα σπίτι με κοριούς, που μας μετέφερε το πρώην πλέον αγόρι μου. 1 χρόνο προσπαθώ, και το μόνο που καταφέρνω είναι να δίνω λεφτά σε απολυμαντικες. Το πιο σημαντικό είναι άλλο όμως. Η μαμα μου είναι βαριά άρρωστη, κινδυνεύει. Ο μπαμπάς δεν ζει, και εγω μοναχοπαίδι. Το πως αισθάνομαι δεν μπορείτε να το φανταστείτε. Σε μια συνομιλία με μια γνωστή, μου πετάει την ατακα "εγώ τα μοναχοπαίδια τα λυπάμαι λίγο". Όσο άσχημο και να ακούγεται, ειναι πέρα για πέρα αληθινο. Υποφέρω τρομερά. Πονάω! Φοβάμαι. Δεν μπορώ να ησυχάσω, μήνες τώρα. Κλαίω συνέχεια. Εγώ, η χαρά της ζωής, το χαμογελαστό παιδί όπως λένε. Νιώθω ότι θα πεθάνει η μαμα μου. Νιώθω ότι θα μείνω μόνη μου, να αντιμετωπίσω τα τέρατα. Από τους κοριούς μέχρι το δυσαναπληρωτο κενό της κοπέλας χωρίς γονεις. Το καταλαβαίνετε;; χωρίς κανέναν. Όλοι έχουν την οικογένεια τους, ένα στήριγμα. Νιώθω οτι βουλιάζω. Αν αποφασίσω να κλαιω σε ένα κρεβάτι συνέχεια, δεν θα με σηκώσει κανείς. Είμαι με ίωση, και δεν υπάρχει κανείς εδώ. Κανείς να με φροντίσει. Αν εγώ δεν φροντίσω να βρω λεφτά, να μου μαγειρέψω, απλά θα πεθάνω. Θέλω να ουρλιάξω μέχρι να σπάσουν οι χορδές μου. Να ματώσω!! Δεν θα χει και πολύ σημασία. Ήδη μέσα μου ματωμένη είμαι. Και κανείς δεν μπορεί να νιώσει αυτό το μαχαίρι. Κανείς. Όσο και να λένε οι γύρω είναι δίπλα μου. Οχι! Μόνη μου είμαι, και πονάω ασυλυπτα. Τίποτα δεν με κάνει χαρούμενη πια. Σαν να πέθανα . Σαν να μην έχει νόημα τίποτα. Πνίγομαι στα δάκρυα μου
5
 
 
 
 
σχόλια
γεια σου. επειδη ειχα και εγω κοριους σπιτι μου που τους εφερε αλλο ατομο πρωτα απο ολα πεταξα τα πολυ προβληματικα αντικειμενα. δηλαδη αυτα που ειχαν φωλιασει για τα καλα οι κοριοι. βημα δευτερο να αγορασεις ενα πολυ καλο φαρμακο που τους σκωτωνει ακαριαια μονο με εξι ευρω ειναι πολυ αποτελεσματικο http://www.gemma.gr/gr/proionta/leptomereies/15114/ θα ψεκαζεις καθε μηνα γτ απο οτι καταλαβα εχεις θεμα. ο γεωπονος πουθα στο δωσει θα σου πει ακριβως τι θα κανεις. 200% επιτυχια. καλη συνεχεια.
Ευχομαι να γινετε συντομα καλα αμφοτερες! :)Δεν ξερω πως αντιμετωπιζονται οι κοριοι αλλα διαβασε,γκουγκλαρε,ρωτα κ σιγουρα θα βρεθει αποτελεσματικη λυση...Να εισαι κοντα στη μανουλα σου κ να χαμογελας γιατι η καλη ψυχολογια κανει καλο κ στις δυο σας...Σιγουρα δεν θα χαιρεται να σε βλεπει στεναχωρημενη κ αγχωμενη...Το αγχος κ η στεναχωρια δεν ειναι καλοι συμβουλοι γενικως,ποσω δε μαλλον για μια βεβαρυμενη κατασταση υγειας...Το κλαμα ειναι μεν λυτρωτικο ομως δεν αλλαζει την κατασταση...Το καταλαβαινω οτι περνας δυσκολα...Προσπαθησε να μην σκεφτεσαι αρνητικα κ να βρισκεις λυσεις σε ολα οσα σε απασχολουν...Λυσεις που θα μπορεις να φερεις εις περας μονη σου...Μην εγκλωβιζεσαι...Φτιαξε ενα οργανογραμμα , ρωτα κ τη μητερα σου αν ειναι σε θεση να σου απαντησει κ σιγα σιγα ολα θα γινουν...Δεν εχουν ολοι την οικογενεια τους κ σε αρκετο κοσμο δεν λειτουργει η οικογενεια ως στηριγμα...Ολοι μονοι μας ειμαστε, επι της ουσιας...Λες οτι υπαρχουν ανθρωποι που λενε οτι ειναι διπλα σου...Δεν ειναι κακο να ζητησεις συμβουλες ή καποια εξυπηρετηση...Μην υψωνεις τοιχους λογω υπερηφανειας ή ντροπης...Εχε λιγο πιστη,χαμογέλα κ ολα θα πανε καλυτερα! Εγω παντως, πιστευω σε εσενα! :) Η συμπαθεια μου κ το mail μου, ειναι στη διαθεση σου..:))
Λυπαμαι παρα, μα παρα, μα παρα πολυ γι'αυτο που περνας.Αν νιωθεις την αναγκη να μιλησεις με ενα ατομο, στειλε μου.Σε καθε περιπτωση,ευχομαι να αντιμετωπιστει η κατασταση επιτυχως και να ξαναβρεις το χαμογελο σου.Μια μεγαλη αγκαλια απο εμενα και κουραγιο<3.

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Scroll to top icon