το να φύγεις είναι μονόδρομος μην περιμένεις να αρρωστήσεις σαν οντότητα για να το βάλεις προτεραιότητα, εγώ δε θα ντρεπόμουν να τους ξεκαθαρήσω ότι είμαι οριακά μαζί τους και θα το αντέστρεφα ότι το πατρικό είναι φουλ τοξικό είναι θέμα χρόνου να αρρωστήσω εδώ,στη χώρα γενικά δουλειές και χαϊρι δεν παίζει οπότε κολλήστε κάνα φράγκο τουλάχιστον να βρω την ησυχία μου μέχρι να ορθοποδήσω.(ξέρω ίσως σου ακουστεί σουρεάλ γιατί γενικά δε νιώθουν) και παράλληλα τσέκαρε για εξωτερικόΑν όντως νιώθεις τόση πίεση ζήτα τη βοήθεια π.χ συμβούλου ή ψυχολόγου ή απλά κοντινού φίλου να τους το κάνει αυτός λιανά
2.7.2019 | 14:03
Τεραστιο Τελμα
Γεια σας ρε παιδια...Ειμαι 28 και βιωνω στρες και κρισεις αγχους και στρες απ τα 23 μου..ο λογος οικογενειακα προβληματα σε ενα σπιτι που μονο συγκρουσεις ειχε..το θεμα ειναι οτι οι δικοι μου,στο οποιοδηποτε κομματι της ζωης μου μεχρι τωρα,εισεβαλαν παντου και καθε αλλο παρα υποστηρικτικοι ηταν...ειρωνικοι οταν ειχα πιασει μια δουλιτσα περιστασιακοι εκτους του αντικεμενου μου...υπερπροστατευτικοι μεχρις αηδιας με αποτελεσμα να σου χαλανε καθε στιγμη προσωπικη που θες να περασεις καλα...εχουν εισβαλλει στο σπιτι που ειχα στησει σε επαρχια(κανοντας την κανονικη μου δουλεια πλεον), εχοντας βγαλει αντικλειδια χωρις να το ξερω...με αποτελεσμα να νιωσω πραγματικα σα βιασμενος...ολα αυτα οσο στο πατρικο οποτε αραια και που πηγαινα υπηρχαν κλασικα εντονοι τσακωμοι...το αποτελεσμα ειναι οτι οι φωνες που χουν μεινει απο αυτους στο κεφαλι μου για ο,τι θελω να κανω(περιστασιακη δουλεια,να φυγω να μεινω αλλου κτλ) να ειναι επικριτικες..ειρωνικες..αποκαρδιωτικες..το θεμα ειναι οτι λογω του οτι επρεπε να φυγω απ τη δουλεια...επεστρεψα εδω και 6 μηνες πλεον στο πατρικο...δεν υπαρχουν οι εντασεις αυτες βεβαια...αλλα κοντευω να σκασω απ το στρες...και ολα αυτα ενω πραγματικα δεν ξερω πιο να ειναι το επομενο μου βημα καθως εσκασα στην προηγουμενη δουλεια μου 3 χρονια τωρα...Πραγματικα αν οποιος το χει βιωσει ολο αυτο...θα θελα να μου πει πως το διαχειριστηκε...ΣΟΣ και ευχαριστω που με διαβασατε...:)
2
