16.6.2013 | 00:34
Θα αρχίσω τη φούντα.
Δεν βγαίνει αλλιώς η ιστορία εδώ. Δεν την παλεύω άλλο. Κάθε μέρα εργασίες και διάβασμα. Και να έχεις τη μαλάκω την Αμερικανίδα να σου τα κάνει ζέπελιν και να μην μπορείς να την γυρίσεις ένα μπινελίκι γιατί θα βλέπεις την μούρη της αναγκαστικά για τους επόμενους έξι μήνες. Και να πήζεις στα κόμπλεξ και στην ηλιθιότητα του καθενός. Και να χάνεσαι με τους κολλητούς σου γιατί τα προγράμματα σας είναι ζορισμένα. Και να μην έχεις και έναν άνθρωπο δικό σου, να κάνεις σεξ, να πιείς μια μπύρα, να πεις μια κουβέντα στη γλώσσα σου. Να είναι καλοκαίρι και το πιο κοντινό σε νερό να είναι ποτάμι. Γαμώ τα ποτάμια και την ξεραΐλα σας. Δεν παλεύεται γαμώ το διάολο αυτή η μοναξιά.