26.9.2011 | 02:55
Θα βγω...
Το πήρα απόφαση. Θα βγω. Το ξέρω πως είναι αργά, για να φανταστείτε σηκώθηκα απ'το κρεβάτι κιόλας για να σας το πω. Δεν είμαι μικρός όμως και δε μπορεί να περιμένει άλλο. Ή τώρα ή ποτέ. Δε θα το αρνιέμαι πλέον. Κουράστηκα εδώ που βρίσκομαι. Με πνίγουν τα πάντα γύρω μου. Η φωνή μου μοιάζει ψέμα και οι πράξεις μου το ίδιο. Με το ένα μάτι στη χαραμάδα κοιτώ συνεχώς έξω ελπίζοντας πως μια κλεφτή ματιά μου χορτάσει την περιέργεια για αυτό. Δεν ξέρω πως είναι, δεν έχω βγεί ποτέ μου από εδώ μέσα. Ξέρω μόνο πως ήρθε ο καιρός να βγώ. Μπας και βρώ μια ψυχή να μ'αγαπήσει. Να της δώσω κι εγώ όση αγάπη έχω αφήσει στην άκρη τόσα χρόνια. Δε θα πάρω τίποτα μαζί μου. Επλίζω μονάχα να βρω όσα χρειάζομαι εκεί. Ελπίζω αύριο να είναι μια καλύτερη μέρα. Τώρα που σας το είπα, μπορώ να επιστρέψω στο κρεβάτι για ύπνο. Βγαίνοντας, κλείνω την πόρτα της ντουλάπας πίσω μου.