ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όλα ξεκινούν πριν 5 χρόνια σχεδόν.. Ξαφνικά σε είδα, μου χαμογέλασες,Όλα άρχισαν τότε..Φοβόμουν τόσο πολύ.. Απέναντι σου δεν είχα ποτέ καμία θέληση και δύναμη να αντισταθώ..Μαγευτηκα..Ένα έντονο φλερτ σε καθημερινό επίπεδο από πλευράς σου επί ένα χρόνο σχεδόν..Μια θύελλα μέσα μου..Είκοσι χρόνια διαφοράς..Που πάω,τι κάνω,Που θα καταλήξει όλο αυτό...Θα είναι παιχνίδι;..Όχι θα είναι ότι πιο δυνατό έχω ζήσει ποτέ μου..Αφέθηκα και σε ερωτευτηκα με τρέλα..έχασα την λογικη μου..υποβιβασα τον εαυτό μου..ξανά ξανά και ξανά..Πίστεψα στα πρώτα λόγια και μετά δεν άκουγα τίποτα..Ήσουν και είσαι πληγωμένος από το γάμο σου που απέτυχε..Όμως εγώ έγινα η συντροφιά για να ξεχάσεις..Ερχόσουν οπότε ήθελες..κάναμε ότι ήθελες..λέγαμε μόνο ότι ήθελες και το πρωί γινόμασταν ξένοι.. Δεν με ενδιέφερε η γνώμη κανενός..ήξερα και μόνη μου την αλήθεια..Όταν ζυγιζα τα πράγματα..προτιμούσα να κρατήσω αυτήν την αγκαλιά έστω και ένα λεπτό..πάρα την αξιοπρέπεια και τον αυτοσεβασμό μου..Σε λάτρεψα και θα σε λατρεύω..Τα μάτια σου είναι ευτυχία για εμένα..Η φωνή σου απαλή μουσική στα αυτιά μου..Η αγκαλιά σου ο παράδεισος μου.. Ήλπιζα πως κάποια στιγμή θα με αγαπήσεις λίγο..Όμως μου γύρισες την πλατη..Χλευασες τα αισθήματα μου..Είμαι μικρή αρα δεν νιωθω,Δεν πληγώνομαι δεν μπορώ να αγαπήσω...Όπως εσύ..Λυπάμαι για την μοναξιά σου...Κάποιοι κρίνουν σχέσεις σαν κι αυτή..Που πάει κάποιος με τόσα χρόνια διαφορά..Εγώ ξέρω ότι η θέληση και η αγάπη νικανε τα πάντα αρκεί να υπάρχουν..Ήθελα να παλέψω εσύ όμως οχι...Δεν μπόρεσα να σε πείσω για τον κόσμο που ήθελα να σου χαρίσω η αν σε έπεισα εσύ δεν νοιάστηκες..Σε αγαπάω τόσο πολύ που πονάει κάθε κύτταρο μου..Ξέρεις δεν είμαι μια αγκαλιά και ένα κρεβάτι για να ξεχαστείς..Είμαι αυτή που όταν κοιμόσουν σε χάζευε με τις ώρες..που όταν δεν ήσουν καλά δεν ήταν και αυτή..που έδινε αγώνα για να γελάσεις...Που τόσα χρόνια πάντα σου έδινε ότι ήθελες..χωρίς να σε νοιάζει για εκείνη...Ναι είμαι μια γυναίκα που αποδομηθηκε μπροστά σου...Δεν με νοιάζουν τα γκρίζα σου μαλλιά...Ήθελα απλά να κάθομαι στον καναπέ στην αγκαλιά σου...Τόσα χρόνια μόνη και μαζί σου..Ποτέ δεν κοίταξα κανέναν..Αντίθετα έψαχνα στους περαστικούς να σε βρω..Τόσο δική σου..Φεύγοντας σου πήρε την καρδιά..όμως φεύγοντας και εσύ πήρες τη δική μου..Υπάρχουν άνθρωποι που αγαπούν μονάχα μια φορά..κι αν αγαπήσουν αγαπούν για πάντα..Θα είσαι ο ένας για τη καρδία μου ...Αν με άφηνες θα σου χαριζα τον κόσμο...Αν...Μου λείπουν αυτά τα μάτια..Μου λείπεις εσυ...Η μυρωδιά σου...Το άγγιγμα σου...Αυτή η αγκαλιά σου...Το χαμόγελα σου...Ναι αγαπησα έναν άνθρωπο είκοσι χρόνια μεγαλύτερο μου...και τον αγαπάω ακόμη..και θα τον αγαπάω...Γιατί ερωτευτηκα την ψυχή του και τα μάτια του...Κι ας ξέχασες..Εγώ είμαι εδω...Δικη σου για πάντα..Η μικρή (που πλέον δεν είναι και τόσο μικρή)..