ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

που θα ξυπνάω σε ένα δωμάτιο με τεράστια παράθυρα. Απ' έξω θα μπαίνει άσπρο φως και ησυχία.Θα γυρίζω και θα σε βλέπω πλάι μου να με κοιτάζεις, όπως έκανες τότε.Από μέσα θα έρχεται η μυρωδιά του καφέ. Όπως τον ετοίμαζες τότε. Έτσι κι αλλιώς όποτε φτιάχνω καφέ είσαι δίπλα μου.Θα έρθει κάποια μέρα, που θα φύγω για να ταξιδέψω.. Εσύ θα μείνεις πίσω πάλι, και θα με περιμένεις όπως θα περιμένω να γυρίσω κι εγώ. Θα σου στέλνω καρτ-ποστάλ και θα μιλάμε μέσω σκάιπ. Και θα κλαίμε. Θα μου λες πάλι "δως το μου" κι εγώ θα φιλάω το μικρόφωνο, "μμμμμμουατς"...Και μετά θα 'ρθει μια άλλη μέρα και θα ξαναβρεθούμε υπό άλλους όρους -εσύ σοβαρός κύριος κι εγώ σιτεμένη πενηντάρα- και θα πέσουμε ο ένας πάνω στον άλλο. Θα κάνουμε έρωτα όπως μπορούμε. Με τα μάτια, με τις λέξεις, με τα σώματα, με το κρασί, με τις μελωδίες......Και σίγουρα δεν θα 'ρθει ποτέ ή μέρα που θα κάνουμε μαζί ένα παιδί, σίγουρα δεν θα σε περιμένω ποτέ να γυρίσεις απ'το νοσοκομείο, σίγουρα θα σκουριάσει η ανάμνησή σου με τον καιρό όπως σκουριάζω κι εγώ κάθε μέρα, κι ας μην το καταλαβαίνεις, κι ας μην το καταλαβαίνουμε. Αλλά θα έρθει κάποια μέρα που θα είμαστε μαζί έτσι όπως πρέπει. ...Θα σε φιλήσω στο μέτωπο, θα με σφίξεις απάνω σου και θα γεράσουμε μαζί.