Τι φοβηθηκες? Τον ερωτα? Μηπως σε κοροιδεψει? (συμβαινει στη ζωη). Με δισταγμους δε θα προχωρησεις ποτε. Ουτε στην αληθινη χαρα ουτε στα λαθη - απ' τα οποια θα μαθεις. Παντα, ξεκινας κατι νεο και το βλεπεις πως παει. Ανεξαρτητως του παιδιου, το χειριστηκες ατσαλα. Εισαι μικρη λογικα (μεχρι 22 σου δινω). Δεν πειραζει. Και απο αυτην την εμπειρια κατι εμαθες!
9.3.2015 | 02:22
Θα εξομολογηθω
Με ηθελε,του ειπα οτι ειμαι μπερδεμενη,αποστασιοποιηθηκα,πληγωθηκε ο εγωισμος του.Εγω τον σκεφτομουν συνεχεια αλλα δεν ημουν σιγουρη και δεν ηθελα να τον πληγωσω.Σημερα μου ειπε οτι ολο αυτο του αφησε μια πικρα και πως ειμαι ευθυνοφοβη!δεν τον κοροιδεψα ποτε!!!του εστειλα πολλα μηνυματα,για το τι φοβηθηκα,τι εχω αναγκη,τι με πειραξε,πως ηθελα σημερα να ερθει σπιτι μου να μεινουμε μαζι να κανουμε μια αρχη..Και μου απαντησε...Λογια...σε εμαθα πια,αντιο.Μα δεν τον κοροιδεψα ποτε!απλα ειχα φοβηθει και του ζητησα χρονο!!!Οποτε....τελικα,δεν με ηθελε.Και τωρα εγω νιωθω πως κατι που το πηγα σιγα σιγα ακριβως για να μην παρεξηγηθουμε και γινουν λαθη,εγινε το χειροτερο.Ισοπεδωσα τον εαυτο μου στα μηνυματα,σχεδον παρακαλεσα να ερθει να με παρει αγκαλια.Παω να ξαναμαζεψω την αυτοεκτιμηση μου.Μα,εγω νομιζα οτι με αγαπαει!ουτε καν απαντησε σε ολα αυτα.απογοητευση.Μα τοσο εξω επεσα?Τι συνεβη παλι?
1
