18.9.2013 | 07:03
Θα φάω τα μούτρα μου λέτε?
Είναι μια κοπέλα (γυναικάρα) που την αγαπώ από νιάνιαρο (φυσικά δεν της το έχω πει). Ήταν πολλά χρονια στο Λονδίνο και είχαμε χάσει επαφή μέχρι που ξαφνικά την είδα μπροστά μου πριν δυο χρονια στην Αθηνα! Αφού ξεπέρασα το χτυποκάρδι και δε λύγισαν τα γόνατα, τη φώναξα και με είδε και με αγκάλιασε τόσο σφιχτά! Είχα πάνω από δέκα χρονια να την δω! Αρχίσαμε να μιλάμε συχνά, μου έλεγε ιστορίες για τα ταξίδια τις, το διαζύγιο, το παιδί της και εγώ χανόμουν με τον τρόπο που μιλούσε! Δεν έχω δει άνθρωπο άλλο με τόσο πάθος! Δεν έγινε κάτι μεταξύ μας, μιας και ο λόγος που είχε επιστρέψει ήταν γιατί ερωτεύτηκε έναν ηλίθιο… Μετά ξαναχαθήκαμε. Της μίλησα χτες στο Skype. Είναι στην Κίνα εδώ και μήνες (θεότρελη!). Παρόλο που ήταν λυπημένη, μου χαμογέλασε και έλιωσα! Χώρισε μου είπε πριν λίγο καιρό. Θέλω να πάω να την βρω. Έπρεπε να έχω πάει χτες! Ποσο βλάκας είμαι που δεν μίλησα τόσα χρονια! Εξωτικό πουλί της Κίνας, έρχομαι!
