ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τα αδέρφια μου σχολιάζουν συχνά τα κιλά μου. Λένε ότι το λένε για το καλό μου, για να το πάρω απόφαση να κάνω διατροφή, ή ότι το λένε για πλάκα. Πχ η μία μου αδερφή με φωνάζει μπομπο και ρωτάει μπροστά μου τον άντρα της "εε Σταύρο; δεν είναι μπομπος;". Η άλλη που είναι 48 κιλά, ήδη από τα 12 μου, μου τα έβρισκε όλα χοντρά πάνω μου. Σε όλη μου την εφηβεία άκουγα από αυτήν την κοπέλα 'έχεις χοντρά πόδια, έχεις χοντρές γάμπες, έχεις χοντρό κολο, έχεις χοντρή κοιλιά, έχεις κοντό λαιμό κλπ'. Εν τω μεταξύ τότε ήμουν μόλις 53 κιλά. Η αλήθεια είναι πως τα τελευταία χρόνια έχω παχύνει, ειδικά από τότε που πέρασα στο πανεπιστήμιο. Πλέον η αλήθεια είναι ότι έχω παραπάνω κιλά, συγκεκριμένα είμαι 1.66 και 63 κιλά. Πάντα ήμουν η πιο στρουμπουλή της οικογένειας τι να κάνουμε. Είμαι όμως και η πιο έξυπνη και η πιο μορφωμένη. Εγώ δηλαδή γιατί ποτέ δεν έχω σχολιάσει το ότι οι σπουδές τους έκβαση πολύ υποδεεστερες από τις δικές μου; Θα γίνω κακια αν στο επόμενο πικρόχολο σχόλιο για τα κιλά μου απαντήσω "τα δικά μου τα κιλά χάνονται και σε 3 μήνες, εσύ για να πάρεις κανένα πτυχίο θα χρειαστείς πολλά χρόνια και πιθανότατα δεν θα τα καταφέρεις ποτέ";