16.9.2016 | 03:07
Θα γίνω λίγο μελό ώρα που είναι
έτσι κ αλλιώς δε διαβάζεις απ' όσο έδειξες... Θα γίνω και λίγο κωμική.Μου λείπει η αγκαλίτσα μας το βράδυ. Να σε ακούω να αναπνέεις και να ακουμπάω το πρόσωπό μου στην πλάτη, στους ώμους, στα χέρια σου. Να με νανουρίζει ο ήχος σου και η μυρωδιά σου - Αχ η μυρωδιά σου! Και όταν πήγαινα να φύγω, για να πάρω μια ανάσα μέσα στη ζέστη... το καταλάβαινες, με άρπαζες και με έφερνες πάλι κοντά σου...!So close, no matter how farCouldn't be much more from the heartForever trusting who we areAnd nothing else mattersΣ'αγαπάω κι ας μη θες ούτε να με ακούσεις. Έχω πίστη ότι θα σε ξαναδώ.
