ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι μόνη τόσα χρόνια. Ποτέ δεν είχα σχέση. Πλέον νιώθω πως ίσως έχω κάποιο πρόβλημα, το οποίο δεν μπορώ να εντοπίσω και για αυτό δεν ενδιαφέρεται κανείς για μένα. Μήπως δεν ειμαι ευχάριστη σαν άνθρωπος; Μήπως είμαι περίεργη; Μηπως ειμαι άσχημη; Μήπως έχω βυθιστεί τόσο πολύ στη μοναξιά μου; Τι να φταίει σε μένα; Πριν πεσω για ύπνο, κάθε βράδυ σκέφτομαι γιατί να είμαι τόσο άτυχη στον έρωτα. Θα ήθελα κι εμένα να με κλείσει κάποιος στην αγκαλιά του και να αποκοιμηθώ. Κάθε βράδυ παίρνω αγκαλιά το μαξιλάρι. Διάβασα πως αυτή είναι μια υποσυνείδητη αντίδραση όταν κάτι μας λείπει. Δεν μπορώ να αντέξω άλλη συναισθηματική μοναξιά :(