ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαστε ένα χρόνο μαζί (30+ και οι δυο) αγαπιόμαστε και ήδη κάνουμε συζητήσεις για συγκατοίκηση, γάμο κλπ...το πρόβλημα είναι πως η οικονομική του κατάσταση είναι τέτοια που δεν επιτρέπει καλά καλά τα προ το ζειν (του) ενώ εγώ παίρνω έναν ικανοποιητικό μισθό που μου επιτρέπει να ζω άνετα. Εκείνος είναι μονίμως στη γύρα για δανεικά απο γνωστούς του (και εγώ του έχω δανείσει κατά καιρούς χρήματα) ενώ κάνει μια δουλειά που αγαπάει πολύ και την οποία δεν προτίθεται να αλλάξει-άρα προοπτική για να βελτιωθεί η κατάστασή του δεν βλέπω να υπάρχει. Πραγματικά δεν ξέρω τι να κάνω και πως να φερθώ χωρίς να τον προσβάλλω. Πολλές φορές βγαίνουμε έξω για φαγητό ή ποτό και καταλήγουμε να πληρώνω εγώ αν όχι τα πάντα τα 2/3 γιατί εκείνος πάλι δεν έχει λεφτά!!! Έρχεται σπίτι μου για το σαββατοκυριακο και έχει στην τσέπη του κυριολεκτικά 10 ευρώ... Νοιώθω οτι με αυτόν τον άνθρωπο θα μπορούσα να πορευθώ για το υπόλοιπο της ζωής μου αλλά αυτή η οικονομική δυσπραγία απο πλευράς του με χαλάει, με ξενερώνει, μου δημιουργεί μεγάλες αμφιβολίες και ανασφάλεια :( Έχω φάει πολλά στραπάτσα απο σχέσεις και ξέρω οτι είναι πολύ δύσκολο να βρεις τον άνθρωπό σου...κάποιον να σε καταλαβαίνει, να σε αγαπάει, να σε νοιάζεται, να είναι υπομονετικός και να σε κάνει να γελάς...εκείνος είναι όλα αυτά για μένα αλλά δεν μπορώ να δω τη ζωή μου 10 χρόνια απο τώρα να είναι μες στη μιζέρια λόγω χρημάτων...Τι να κάνω ρε παιδιά?? Θα ήθελα να τον δω να προσπαθεί να κάνει κάτι καλύτερο με τη ζωή του και θέλω να του το πω αλλά δεν τολμάω. Εσείς στη θέση μου τι θα κάνατε?