ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
12.4.2018 | 02:31

Θα μπορουσα

να σε αντιμετωπισω.Να σε δω καταματα και να σε ρωτησω ευθεως τι θελεις απο μενα.Το εκανα ηδη μια φορα,χωρις αποριες.Σε μια κατασταση που δεν με τιμουσε ιδιαιτερα, ενιωσα την αναγκη να σε δω.Ναι μπορει η κατασταση στην οποια βρισκομουν στη θυμηση της να ξενερωνει κι εμενα την ιδια,ομως ειλικρινα, ηταν οτι πιο τρυφερο θα μπορουσα να κανω για εσενα εκεινη και τοσες αλλες στιγμες που απλα τις επνιξα.Επνιξα καθε γαμημενη στιγμη που ολο μου το ειναι ηθελε να σε δει και απλα να σε αγκαλιασει και να σε μυρισει και να σε φιλησει...ναι,ισως ακουγονται υπερβολικα μιξο-ρομαντικα αυτα που λεω.Αλλα αυτα ειναι τα γνησια αισθηματα μιας πραγματικης καψουρας.Δεν ξερω γιατι αφησα τοσες ευκαιριες ανεκμεταλευτες...το μονο που ξερω, ημουν δυσκολα.Δεν ηθελα να σου δωσω τα αρνητικα μου σε ολη εκεινη τη φαση.Ηθελα να με βλεπεις μονο χαρουμενη και τις πιο σκοτεινες μου στιγμες να τις κραταω για μενα.Δεν το παιζω ερωτευμενη,δεν ξερω αν ειμαι...ξερω οτι κοιμαμαι και ξυπναω με τη σκεψη σου (ακομα)...απο την ωρα που σε γνωρισα.Και ναι,δεν με ενδιαφερει κανενας αλλος ανδρας...εχω προσπαθησει να προχωρησω αλλα δεν μπορεσα...κατι που ειχες ισχυριστει κι εσυ τοτε..λογω υποχρεωσεων ομως.Κατι που μετα απο καιρο...πριν λιγους μηνες δηλαδη εμαθα πως μαντεψε! Ηταν ψεμα...Δεν ειχα σκοπο να κρατησω την οποιαδηποτε επικοινωνια μαζι σου γιατι απογοητευτηκα.Παγωσα και ναι στεναχωρηθηκα.Και τωρα τι? Πρεπει να υποκριθω?Να γινω η οκ τυπισσα και ολα κουλ?Δεν μου βγαινει συγνωμη...Θα μπορουσα με τη παραμικρη αφορμη να σε στησω στον τοιχο,να ζητησω εξηγησεις και να σε ρωτησω γιατι φερθηκες σαν μαλακας.Οχι...δεν θελω.Εχεις το καθε δικαιωμα να θες οτι θες και να κανεις οτι θες.Εξαλλου δεν ειχαμε και κατι...σωστα?Εχω παιξει στο παρελθον παρα πολυ κατα αυτον τον τροπο κι εγω με τους περισσοτερους.Εφτανα οπου ηθελα εγω και αν ηθελα..δεν υπολογιζα και πολυ τι μπορει να ενιωθε κανεις απο αυτους για μενα...εμενα με ενοιαζε απλα οτι βαριομουν....Και τωρα πλεον,αντιμετωπιζω το καρμα μου.Δεν με νοιαζουν ουτε οι εξηγησεις,ουτε οι δικαιολογιες.Με νοιαζει που ξερω τι θελω και τι πραγματικα νιωθω.Με νοιαζει που δεν θελω να συμβιβαστω σε ενα παιχνιδι "στημενο" στο οποιο ξερω πως κανεις απο τουσ δυο μας δεν επαιξε δικαια.
0
 
 
 
 
Scroll to top icon