9.12.2013 | 14:42
θα περάσει ο καιρός και ο πόνος
Τρώγοντας το καθιερωμένο μου κρουασανάκι το πρωί, τη στιγμή μάλιστα που έκοβα μια γενναιόδωρη μπουκιά,λίγο από το σάλιο μου σχημάτισε σαν σε ιστό αράχνης μια ευθεία γραμμή ανάμεσα στο στόμα μου και το κρουασανάκιΚαι τη στιγμή εκείνη που τεντωνόταν η «σιελώδης» -ας μου επιτραπεί- ευθεία,λίγο πριν σπάσεισε θυμήθηκα.Το πρώτο μας φιλίΕκεί κάπου στην ορεινή Φθιώτιδα Ένα μεθυσμένο και κρύο βράδυΗ πρώτη στιγμή που σ’αναγνώρισαΚαι στην ουσία η τελευταία