ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι η κοπελα που επιασε το αγορι της φιλης μου να την απαταει. Θα της το πω,οχι μονο γιατι εχω μια δυνατη σχεση μαζι της, αλλα γιατι αξιζει οτι καλυτερο. Αν το ξερει (ελαχιστη πιθαντοτητα) η αν το υποψιαζεται δεν το ξερω γιατι δεν μου εχει αναφερει ποτε κατι τετοιο. Αν πιστεψει πως της λεω ψεματα η πως εχω διαθεση να της χαλασω τη σχεση τοτε δεν ηξερα τη φιλη ειχα τοσα χρονια, εκανα και εγω λαθος επιλογη. Δεν μπορω ομως να συμμετεχω και εγω με τον τροπο στα κερατα αλλων,στη δυστυχια της φιλης μου η της πλασματικης της ευτυχιας. Νομιζω πως μπορει να το αντεξει, θα πονεσει αλλα θα το παλεψει. Δεν θα ηθελα να μου φερθουν ετσι. Θελω να εχει το δικαιωμα της γνωσης και της επιλογης αν θελει να ειναι με αυτον τον ανθρωπο. Αν το μαθει ποτε θα κοιταξω και θα σφυριζω κλεφτικα απο την αλλη; Θα της πω εγω το ηξερα; Με τι μουτρα; Ειναι σκληρος ανθρωπος, ειναι σπανια εκφραστικη και ξερω πως αυτο θα την κανει να ειναι πιο κλειστη στον εαυτο της για ενα διαστημα. Μα ειναι και απιστευτα λογικη ως ανθρωπος, με ενδιαφεροντα Δεν ξερω πως θα της το πω , θα προτιμουσα να ημουν εκει, κατι τετοιο ομως δεν μπορει να συμβει τωρα.