ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

να ξυπνουσα το πρωι, κ το πρωτο πραγμα που θα επεφτε στο οπτικο μου πεδιο να ταν τα λευκα σεντονια...Να ανοιξει το πλανο και να δεις τον ηλιο να μπαινει απο το παραθυρο...Να τσιτωσω το κορμι μου, να τεντωθω, να χαλαρωσει το μυαλο μου...Να παιδευτω να βρω τις καλοκαιρινες μου σαγιοναρες κατω απο το κρεβατι.Να πλυνω τα μουτρα μου με ''νερο που δεν πινεται''.Να ανοιξω τη πορτα και να μου σκασει το πρωινο φως στα μουτρα, να μ ενοχλησει και να στραβωσω εκφραση.Να κατεβω το σοκακι, να γουργουριζει το στομαχι μου και να ψαχνω να βρω φουρνο, οταν δε κινηται τιποτα, δε κυκλοφορει ουτε μονιμος κατοικος τοσο πρωι, οταν λες μοναχα καλημερα στις γατες που κροκοδειλιαζουν στα λευκα σκαλοπατια.Να με ζεσταινει ο ηλιος που το πρωι ομως ειναι ευγενικος και κανει τους ασπρους φρεσκοβαμμενους τοιχους να μοιαζουν απο αλαβαστρο.Να μυριζουν γερανια...Να χω πυξιδα τη μυρωδια του φρεσκου ψωμιου...Να παρω ''λουκουμα και milko'' και να επιστρεψω στο δωματιο.Να βγω μπαλκονι και να χαζεψω θαλασσα.Ηλιος στα μουτρα, αερακι στα ρουχα και αλμυρα στα χειλη.Να μπορουσα να παω διακοπες....αυτο μονο.