ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπερα σας!!!Ειπα να γραψω και εγω τη δική μου ιστορία μηπως μπορεσετε να με βοηθήσετε να καταλαβω τι γινεται γιατί εγώ εχω μπερδευτει παρα πολυ ...Οποτε καθε αποψη και συμβουλη δεκτη!Γνωρισα πριν λιγο καιρο ενα παιδι μεσα στη δουλεια μου(συναδελφος αλλα δε δουλευουμε μαζι ) και ολα εξελιχθηκαν φυσιολογικα...βγηκαμε και αρχισαμε να βγαινουμε κανονικα και ημασταν σε σχεση....να τονισω εδω το γεγονος οτι για μενα ηταν η πρωτη σχεση φυσιολογικη και που κρατησε τοσο .Λιγο ομως οι δυσκολιες με τα ωραρια της δουλειας που δε βρισκομασταν οσο ηθελα,λιγο το γεγονος οτι ειμαστε αρκετα διαφορετικοι χαρακτηρες λιγο ..... αρχισαν να φθείρουν τη σχεση και αυτος αρχισε να πιεζεται (εχει πληγωθει πολυ στη ζωη του απο τη προηγουμενη του σχεση) και αρχισε να κανει πισω και να εχουμε προβληματα.Ωσπου γυρισε και μου ειπε οτι θελει να μεινει μονος του και ενω του ζηταγα μια ευκαιρια γιατι τον αγαπησα να ειναι καθετος στην αποφαση του.Γενικα σαν χαρακτηρας ειναι παρα πολυ εγωιστης και ισχυρογνωμον(κριος βλεπετε)και οτι πει αυτος πρεπει να ναι παντα το σωστο και το δικιο.Μην τα πολυλογω,εγω πρωτη φορα αγαπησα και ενιωσα ετσι για καποιον και δεν αντεξα να τον χασω και να χασω καθε επικοινωνια ουτε και μπορω να προχωρησω..εν τελη μετα απο λιγες μερεσ βρεθηκαμε και αφου εγινε οτι εγινε μου ειπε απλα οτι θελει να βγαινουμε με κοινη παρςα που χαμε η να γινεται οτι γινεται ...με λιγα λογια να βρισκομαστε απλα.Αυτο ομως συνειζετε εδω και περιπου 2 μηνες αλλα πλεον περναμε χρονο και νιωθω πως ειμαστε οπως πριν.Η δουλεια ειναι ενα εμποδιο στον ελευθερο χρονο αλλα οποτε μπορουμε και οποτε εχουμςε χρονο περναμε μαζι χρονο κανουμε πραγματα βγαινουμε με φιλους χωρις απαραιτητα να γινει κατι αλλο.Τις προαλλες δεν αντεξα και τον ρωτησα τι γινεται και αν θελει να μαστε μαζι γιατι εγω θελω να ειμαι μαζι του και οχι να μη ξερω τι γινεται.Η απαντηση του ηταν πως δεν υπαρχει λογος να βαζουμε ταμπελες οτι αν προσπαθουμε μου ειπε πως ναι και πως βλεπω και εγω πως ειμαστε οπως πριν.ΑΥυτος ο νθρωπς ιεναι πολυ δυσκολος. το παραπονο μου στη σχεση ηταν η επικοινωνια δεν το εχει πολυ με τα τηλεφωνα αν και μιλμε καθημερινα αλλα φοβαμαι μην τον χασω γιατι νιωθω πως δε μπορω να παω παρακατω...Και επισης ξερω πως αθελα μου τον πιεζω και δε θελω να το κανω αυτο οποτε και σαφως δε πρεπει να ξανακανω την ιδια ερωτηση. Ποια ειναι η γνωμη σας υπαρχει περιπτωση να θελησει να ειναι μαζι μου ξανα?