ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είναι βράδια που δεν έχεις πια κουράγιο για άλλο, να εξηγείς και να αναλύεις όλες αυτές τις μεγάλες ιδέες.Να προσφέρεις όσα έμαθες και να αναζητάς αυτά που γνωρίζουν οι άλλοι.Είναι βράδια που είσαι κουρασμένος, είσαι μόνος και είναι αυτή η επιλογή σου, αυτή η κατάρα που έχεις ρίξει στα ημίμετρα που απλόχερα θα σου έδιναν μία εφιαλτική ζεστασιά, γιατί είναι που είσαι αυτό το παιδί που όσο και αν προσπάθησε, δεν μπόρεσε ποτέ να συμβιβαστεί.Και είναι και αυτή η νύχτα που σε τσακίζει, γιατί δεν είναι ότι δε θέλησες αλλά είναι που δε βρήκες. Και σε έψαχνα, μάταια αλλά...Ίσως ακόμα να σε ψάχνω, το άγνωστο όνειρό μου που μπορεί να πάρει ζωή σε μια φευγαλέα ματιά, σε μία λέξη ή σε ένα τραγούδι.Εσένα, που σου έγραφα Λειβαδίτη σε τζάμια του μετρό και λυπάμαι που ποτέ δε θα διαβάσεις.Πίσω από κάθε κυνικό μάλλον όντως τελικά να κρύβεται ένας αθεράπευτα πληγωμένος ρομαντισμός και τα παραμύθια που μας μεγάλωσαν, για κάτι έρωτες που νικούν τα πάντα.Και ήσουν κι εσύ που δε θυσίασες, δεν προσπάθησες, δεν έτρεξες, που έχεις τη βολή σου, ημίμετρα; Δεν ξέρω. Για την παραξενιά μου ναι, για εμένα που ζω έρωτες που είναι μοναδικοί ναι, δεν ξέρω άλλο και ούτε θέλησα, αλλά εσύ; Μάλλον όχι. Πώς; Έλκεσαι από εδώ, είσαι αλλού, προσπαθώ αλλά δεν αντιλαμβάνομαι το σενάριο.Το κακό είναι ότι σε ήθελα πριν σε γνωρίσω και τώρα σε θέλω ακόμα, ενστικτωδώς και διακαώς.Και σωπαίνω και σωπαίνεις κι εσύ.Έχω έναν κόσμο ολόκληρο για ΄μενα και ένα έργο που ζητά τον θεατή του, ένα τέλος που περιμένει την αρχή του και εσύ είσαι στα σίγουρα και τα γνωστά, στη βολή. Ναι, προσπαθώ να μην κρίνω, αλλά κανείς ευτυχής δεν έψαξε αλλού να καλυφθεί. Και εγώ κι εσύ το ξέραμε από την αρχή. Πριν σε γνωρίσω, έτρεχα από εσένα όσο κι εσύ.Αλλά δες!Λίγες στιγμές αρκούν, εγώ κι εσύ να γίνουμε ένα.Ζω στον κόσμο και στον κόσμο μου και γοητεύομαι από αυτή την ιδέα.Έχω έναν κόσμο που περιμένει να έρθεις, μία παράσταση που φωνάζουν τον πρωταγωνιστή μα δε βγαίνει.Παράτα τα όλα και έλα, σε ένα όνειρο, σε μία στιγμή,αλλά τουλάχιστον να είναι από την ψυχή σου.Όχι στα λίγα και τα περίπου.Είναι μικρή η ζωή και μοναδική για να την σπαταλάμε έτσι.