Εφόσον θα φύγεις για σπουδές, προτείνω πρώτα να πας στον τόπο σπουδών σου, να βρεις το σπίτι σου, να μάθεις την περιοχή, να αρχίσεις τα μαθήματα, να γνωρίσεις τους συμφοιτητές σου και μετά δες αν νιώθεις το ίδιο και αν θες να του το πεις. Αν είναι παντρεμένος και δη παντρεμένος με παιδιά, κάνε την καρδιά σου πέτρα και μην πεις λέξη. Δε θα ήθελες να το κάνει κάποιος στον δικό σου γονιό.
5.5.2016 | 12:13
θελω
Να πω στον καθηγητη μου τι αισθανομαι για εκεινον. Σκεφτομαι οσα εχω να του πω να τα γραψω σε ενα γραμμα. Να του το δωσω οταν φυγω απο εδω,για σπουδες. Δε μπορω να του τα πω προσωπο με προσωπο. Επισης θεωρω πως το γραμμα ειναι ο δευτερος ευθυτερος τροπος μετα το face to face. Ετσι θα μπορεσει και να τα σκεφτει μονος του,καλυτερα,χωρις να καθομαι να τον κοιταω σα μαλακας κ να πεθαινω απο ντροπη εκει μπροστα του(θα πεθαινω απο ντροπη καποια χιλιομετρα μακρια του,το προτιμω) απλα ρισκαρω να χαλασω αυτη τη σχεση "καθηγητου-παιδιου" αλλα δεν ειναι καλο να τα κραταμε μεσα μας αυτα. Κι οχι δεν ειναι κατι παροδικο(οσο κι αν φαινεται να ειναι,λογω ηλικιας κλπ) εδω και πολυ πολυ πολυ καιρο δεν εχει αλλαξει κατι απο αυτα που νιωθω. Το σκεφτομαι σοβαρα να το κανω. Θα σκασω αν δεν του το πω. Δε μπορω βεβαια να εξηγησω με λογια αυτο που νιωθω και δε ξερω και τι να του γραψω αφου δε μπορω να τα εξηγησω. Αυτο που νιωθω δεν περιγραφεται με λογια,καλως η κακως.
1
