ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

..δειλινό, απαλό, δροσερό αεράκι, ο ήλιος να βουτάει στο Ιόνιο..ξαπλωμένη πάνω στην άμμο, με το δέρμα μου να μυρίζει..καλοκαίρι!-ξέρετε, εκείνη τη μυρωδιά της αρμύρας ανακατεμένης με το άρωμα του αντηλιακού, που είναι τόσο χαρακτηριστική που δύσκολα την ξεχνάς και τη νοσταλγείς συνεχώς περιμένοντας μήνες για να τη νιώσεις ξανά..και οι φίλοι να φωνάζουν παίζοντας με τα κύματα και να με προσκαλούν να πάω, αλλά εγώ ακίνητη μες τη νωχελικότητά μου...κι από πάνω μου να υψώνονται προστατευτικά κι αγέρωχα τα βάχια....και πιο πέρα τα τζιτζίκια να "βραχνιάζουν" φωνάζοντας: "καλοκαίρι καλοκαίρι"-ναι! αλήθεια!!!.. έτσι λένε αν τ'ακούσεις με προσοχή...κι εγώ να κάθομαι να κοιτάω την απεραντοσύνη..εκεί που ο ουρανός ενώνεται με τη θάλασσα..εκεί που χάνονται τα τελευταία χρώματα της μέρας και το γαλάζιο τ'ουρανού αρχίζει να σκουραίνει...μα..αυτά δεν είναι..ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ????!!!!