ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

να γυρισω πισω.εκει που δεν με ενοιαζε τιποτα,που περνουσα καλα,που ταξιδευα,που γνωριζα κοσμο,που ημασταν ολοι μαζι,που γελουσαμε,που καναμε βλακιες,που τα πιναμε διπλα στο ποταμι,που που που..Το χειροτερο δεν ειναι η επιστροφη στην Ελλαδα,αλλα η επιστροφη σ'αυτη τν γαμημενη εκδοχη του εαυτου μου που μισουσα και μισω.το χειροτερο ειναι οτι οσα προβληματα ειχα στις διαπροσωπικες μου σχεσεις και προσπθουσα να πεισω τον εαυτο μου οτι θα λυθουν μαγικα απο μονα τους με την απουσια μου ηρθαν να με χτυπησουν καταμουτρα.και αντε τωρα καλοκαιρι,απο σεπτεμβρη τι?6 μηνες και δεν ενιωσα ουτε μια φορα να βουλιαζω μεσα σ αυτην την απαισια μαυρη τρυπα.δεν μπορω να το ξαναπερασω παλι αυτο.ολα εκει ηταν τοσο απλα.δεν ενιωθα τοσο μονη και ειχα αρχισει να αγαπω λιγο τον εαυτο μου εστω μεσα απο τα ματια των αλλων.first world problems προφανως αλλα αφου δεν εχω το θαρρος να τα πω σε καποιον ας τα πω εδω.ποιος με ξερει ετσι κι αλλιως.απλα απεριοριστη αγαπη για αυτη την πολη και για τα ατομα που με εκαναν να νιωθω καλα με μενα και ασφαλης.κι ας ηταν για λιγο,κι ας μην ηταν τοσο αληθινο οσο πιστευω.τουλαχιστον το εζησα